________________
"அடியிற் தன்னை வரசர்க் கார்த்தி, வடிவே லெறிந்த வான்பகை பொழுது பல்து பாத்துடன் பன்மக் படுகாத்துக் குமரித்தாடும் கொடுங்கடல் பொன்ன வடதிசைகங்கையு மிடியமும் கொண்டு தென்றிசை யாண்ட தென்னவன் வாழி" என்ற சிலப்பதிகார அடிகளிகுலே குமரிமயையும் பற்றுளியாறும். இமயமுங் கங்கையும் போன்றிருந்தன வென்பது கருதப்படும். பன்மடுக்கத்தும் குமரிகோ' என்றதறும் குமரிழமையின் பெருமை விளங்கும். நெடியோனுக்குரிய மொழி தமிழ்மொழி யாதயாலும் தமிழ் வழங்கும் காட்டி துள்ள யாற்றியே கெடி யோனைப் புகழும் புலவனுக் குறித்தல் திகையுடைமையாலும் கடல் கொண்ட சாட்டின் ஒரு பகுதியாதல் தமிழ் சாடென்றே கருதற் பர்மனியாறும் குமரிக்கோடும் கடல் கொள்ளப் பட்ட ரவொன்த விடத்துக் குமரியாற்றை ஆசிரியர் குறியாமையும் போக்குக. க பாடி பற்றளியாற்றின் வோகவே இருந்ததென்று தெரிகிறதால் இரண்டிற்கும் சரியே சாடுகளித்தனிவன்று பத்தல் கூடும். சிலப் பதிகாரவுரையும் அடியார்க்கு நல்லார் இவ்விரண்டாற்றிற்கு மிடையே 49 சென் இருத்தா வென்று கூறியுள்ளார். அவர் கூறியுள்ளதற்குச் சான்ற காட்டாத போதிலும் அவரதனைப் புகார் தரையாகக் கூறினர் என்று கருத இடமில்லை. பெரும்பான்மையும் பண்டைத் தமிமுனா யாசிரியர்கள் தூத் பிரயாண மீலமாழல் பாதுக் கூறுவதில்சு சரித்திர ஆராய்ச்சி மீக்கில்லாத அக்காலத்தில், காலமுறையைக் கருதாமல் முன் 4. தேதைப் பின்னாகவும் பில் கடத்ததை முன்குவும் அவர்கள் தொகுத்துக் கூறியிருத்தல் கூடு பன்றிப் புஓவதாகப் புதல் கிடையாது. மேற்கூறிய புத்தாறும் நட்போதே நெடியோய்' என்றும் பாண்டியனே தொல்காப்பியப் பாயிரத்துட் கட்டிய ' சிலந்தரு திருவித் பாண்டியன்' என்ற லொகின்முர்கள். அவர்கள் பயந்தந்த பேருதவிப் பொலந்தார் மார்பின் செடியோ னும்பல்' என்ற மதுரைக் காஞ்சியை மேற்கோளாக உரைக்கின் நனர். நீயத்தடுதிருவிற் பாண்டியன் (கலித்தொகை) என்னும் சொத் நெடரின் பொருள், "மலிதிரை பத்துதன் மண்கடல் வௌவலின் செலியின்ற மேற்சேன்ர மேவார்கா டிடம்படப் புவியோடு வின்னிப் புகழ்பொறித்த சினய் கெண்டை வலியினன் வாக்கிய வாடாத தென்னவன்" சான்னும் முல்கம் கலி-07 ஆவது பாட்டினடிகளின் வைத்து பூசிக்கத் பாலது. தன்னாட்டைக் கடல் கொள்ளப் பிறரசர் சாட்டைத் தன் குடிகட்கு சென்று தந்த நேப்புடைய பாண்டியன் காலத்தே தொல் காப்பியம் அரங்கேற்றியதாக அறிகின்முேம். இப்பாண்டியக்கத் தென்
