முன்அ ை I களுடைபாவரோ அத்துனேயும் பெண்பாலார் ஆண்பாலாசை விடுதற்கும் வேண்டுவரென்பது. 'து'லொடு பழகினும் :ென்ன வென்பது பெரும் பேதைமைக்கே என்பார்க்கு: தண்ணிய கால்பல கற்பினும் மற்றுக்கம் உண்மையறிவே கிங்காகும். ஒசியனத்தும் பிறர்க்குரைத்துத் தாமடங்காப் ைேகயாகும் ஆண்மக்களுள் ளும் பலருளராவாகலால் அப்-மகளிர்க்கே திறந்ததில்லை என்று கூறுக. இவை گیرد و ده س2 -டெல்ல வடிக்காாய்க்கே வடகலை |தென்கலைக் கடனிலை கண்ட ஆசிரியர் கெ: ல்காப்பியனுர் ஆண்பெண் இருபாலார்க்丐,一*," வொப்புமை கூறிய ιγ. லழிையாது, ! கிழவனுங் திகத் சிறந்தது பயிற்ற விறக்ககன் பயனே' என்பதனல், விடுபெறுதற்கு எமஞ்சான்றவற்றை இருபாலாரும் புரிகற்கு உடன்பட்டனரென வுணர்க. சிறந்தது, சிறப்பு, சிரேயசு என்பன வீட்டின் பெயராம். இக் கொல்காப்பியருன்னெறி கடைப்பிடிக்கொழுகிய பண்டைக் தமிழ்மக்கள் அனைவரும் ஆண் பெண் இருதிறக்காரையும் கற் றமிழ்க் கல்வியினும் அற்றமிலறிவினும் குற்றமிலொழுக்கினும் வேற்றுமை யின்றிப் பயில்வித்தனராவர். | இத்தகைப் பயிற்சி ஒத்திலையாயின் மூன்றுவகைச்சங்கத்து நான்குவருண த்தொடுபட்ட சான்ருே. ருள் எம், சைவ வைணவ மெய்யடியரு ள்ளும் உக்கமக் கல்வி வித்தகர்போற்றும் நல்லிசைப்புலமை மெல்லியலார்கள் பல ைதாம் பெற்றுய்யுமா றெங்கனம்! பெண்டிரெல்லாம் அறிவு திசம்புகல் கண்டமிழ் வரைப்பிற் பண்டே கிகழ்ந்தது என்பதன, கோப்பெருஞ்சோழற்கு உயிர்த்துணைவராகிய பிகிாந்தையார் என்னும் புலவர்பெருந்தகையார் யாண்டு பலவாகவும் தமக்கு கரையிலவாகற்குக் காரணமாகக் கம் மனவியும் மக்களும் அறிவு நிரம்பினரா யிருக்கலைக் கூறியதஅனும் அறியலாகும். இல்லசுெ னில்லவண் மாண்பானல்’ என்பதனையும் நோக்கிக்கொள்க. இனி, ஒருசாராசிரியர்;
