பணம் தேடும் படலம் 463 கிருஷ்ணசாமி ரெட்டியார் இதில ஏதோ சூது இருப்பதாகத் தெரிகின்றது என்று காதோடு காதாகத் தெரிவித்தார். இவர் பேச்சு என் மனத்தில் ஏறவில்லை எப்படியோ முடித்து விடுங்கள் என்று சொல்லி விட்டேன். கிருஷ்ணசாமி ரெட்டியார் இதை விரும்பவில்லை . “ரூ 1500/- பெறுமான நிலத்தை ரூ 700-க்குக் கேட்கிறார்களே, பாவிகள் ஒரு கல்லூரி மாணவனை அவன் அவசரத்தை அது சரித்து ஏமாற்றப் பார்க்கின்றார்களே! ரூ1000/- க காவது வைத்துக் கொள்ளக் கூடாதா? என்று மனம் குமுறிப் பேசினார் அன்றிரவு தனிமையில், என்ன செய்வது? அந்த நிலத்தை ஈடாக எழுதிக் கொண்டு பணம் தரவும் ஒருவர் இல்லை, மறு நாள் காலையில் இராமசாமி ரெட்டியார் என்னிடம் வந்தார், ரூ700/- ஐயும் எடுத்துக்கொண்டு சென்னை செல்லுகின்றாயா? ஒரே சமயத்தில் இந்தத் தொகை தேவையா? என்று கேட்டார். நான், "முதலில் ரூ200 - இருந்தால் போதும்; பிறகு மாதாமாதம், ரூ100/- அனுப் பினால் போதும் என்றேன். கிருஷ்ணசாமிரெட்டியாருக்கு மனம் கொதித்தது இதனைக் கேட்டு; உள்ளம் குமுறியது. அடுத்த நாளே உப்பலியபுரம் சென்று கிறயபத்திரம் எழுதிப் பதிவு செய்து விட்டேன். ரூ200/- பெற்றுக் கொண்டு “ஏதோ வெற்றி பெற்றுவிட்டதாக ஊர் திரும்பும்போது கிருஷ்ண சாமிரெட்டியார் நன்றா க ஏமாந்தாய்; என்னாலும் உதவ முடியவில்லை; என்ன செய்வது? நீ சென்னை சென்றதும், ஒரு மாதத்தில் 'மீதி ரூ 500/-ம் உடனே தேவை' என்று கடிதம் எழுது. இவர்கள் மாதாமாதம் சரியாக அனுப்ப மாட்டார்கள், பிறர்கஷ்டத்தைத் துளியும் அறியாதவர்கள். சுயநலமே, வடிவெடுத்தாற் போன்றவர்கள்” என்று சொல்லி விடைகொடுத்தார். இருவரும் நெருங்கிய உறவினர்களாக இருந்தாலும் எப்பொழுது சென்றாலும், கிருஷ்ணசாமி ரெட்டி யார்வீட்டில் தான் உண்பேன்; உறங்குவேன், இராமசாமி ரெட்டியார் வீட்டில் ஒரு வேளை கை நனைப்பேன்.
