________________
மூன்றாம் பத்து. கூ ரு வய க0 - கக, நெருஞ்சியின் அ டர்ச்சியை நெருஞ்சிக்காடெனக் கூறிய அடைச்சிறப்பான், இதற்கு, 'காடுறுகடுநெறி' என்று பெயராயிற்று. (கஉ) மூதூர்போலவென் உவமவுருபுவிரித்து, அதனை (கச) வர்சீறியவென்னும் வினையொடு முடிக்க. இனிப் போலுமெனவிரித்து வய வர்சீறியநாடெனலும் ஒன்று. இனி மூதூர்க்கூற்றமெனக்கூட்டிக் கூற்று வன்கொடுமைமிகுதி கூறலுமொன்று. · கங. உரும்பில்கூற்றென்பது பிறிதொன்றால் நலிவுபட்டு மனக் கொதிப்பில்லா ரத கூற்றமென்றவாறு; உருப்பென்னும் ஒற்று மெலிந்தது. (கங) நின் (கச) வயவர் சீறியநாடு அவ்வயவர்சீறுதற்குமுன்பு இருக்கும்படி சொல்லின், (க) தேர்பரந்தபுலம் ஏர்பரவா; (உ) களிறாடிய புலம் நாஞ்சிலாடா; (ங) மத்து உரறியமனை இன்னியம் இமிழா; அவ்வாறு வளவியது இப்பொழுது (கக) காடுறுகடுநெறியை உடைத்தாகாநின்றது; அதன் (ச) செழுவளத்தைப் பண்டுநற்கறியுநர் நினைப்பின், அவர்க்கு நோதகவரும்; நோவேன்யானென மாறிக்கூட்டி வினை முடிவுசெய்க. இதனாற்சொல்லியது, அவன் வென்றிச்சிறப்புக் கூறியவாறாயிற்று. நின்வயவர் சீறிய நாடு இவ்வாறு அழிந்ததென எடுத்துச்செலவினை மேலிட்டுக் கூறினமையால், வஞ்சித்துறைப் பாடாணாயிற்று. க. 'தேஎர்பரந்த' என்பது முதலாக மூன்றடி வஞ்சியடியாக வந்தமையால், வஞ்சித்தூக்கு மாயிற்று. ச, ‘ஆங்கு' என்பது அடிமுதற்கூன். (உஎ) சிதைந்தது மன்றநீ சிவந்தனை நோக்கலிற் றோடர்ந்த குவளைத் தூநெறி யடைச்சி யலர்ந்த வாம்ப லகமடி வையர் சரியல்ஞ் சென்னிப் பூஞ்செய் கண்ணி ரு யரிய லார்கைய ரினிதுகூ டியவர் துறைமணி மருத மேறித் தெறுமா றெல்வளை மகளிர் தெள்விளி யிசைப்பிற் பழனக் காவிற் பசுமயி லாலும் பொய்கை வாயிற் புனல்பொரு புதவி க னெய்தன் மரபி னிரைகட் செறுவின் வல்வா யுருளி கதுமென மண்ட வள்ளற் பட்டுத் துள்ளுபு துரப்ப நல்லெருது முயலு மளறுபோகு விழுமத்துச் சாகாட் டாளர் கம்பலை யல்லது (12)
