* శ్రీ பரணிப் பொழிவுகள் என்ற தசழிசையில் இத்திலே காட்டப்பெற்றிருத்தல் காண்க. இதனைப் புறத்திண இலக்கணம் பேய்திலே' என்று கூறும்."ஏமச் அந்த மீன்திப் புண்ணுேர், பேனயோம்பிய பேஎய்ப் பக்கமும்’ என்று தொல்காப்பியத்தில் குறிப்பிட்டிருப்பதையும், 'ஓம்புத அ:ைது, அவன் உயிர் போத்துக்ணயும் ஒரியும் பேயும் நரியும் ஆடித்து அகன் தலையைக் கோடலஞ்சிப் பாதுகாத்தலாம் ” ன்ைத அதன் தச்சிகுர்க்கினியர் உரையையும் கண்டு மகிழ்க, விஇடிகளினின் தன்மைகளை விளக்கப் புகுகின்ருர் கவிஞர். ஆசஇது உயிருடன் இருத்த அளவும் மழைபோல் பொழியும் தேதிர்ப் பெருக்கை நச்சி வண்டுகள் அந்த யானையைச் சூழ்ந்து கொண்டிஆத்தன. யானையின் உயிர் நீங்கியதும் அதனே வேலுத்துத் தேவர்கள் பொழித்த பூமழைமேல் பாய்ந்தன. இந்த கண்டுக%, பொருளுள்ளவனவும் ஒருவனைப் பற்றியிருந்து அப் #ெஆன் தீர்த்தபின் வேருெருவனேப் பற்றும் விலைமகளிருடன் ஒப்ப தேனக்குகின்குச் சயங்கொண்டார். " மாமழைபோல் பொழிகின்ற தான வாரி மறுத்துவிழும் கடகளிற்றை வெறுத்து வானேர் பூமழைமேல் பாய்த்தெழுந்து நிரந்த வண்டு பொருட்பெண்டிர் போன்றமையும் காண்மின், 35irgoriosor.”** (தசனம்-மதநீர் வாரி-பெருக்கு; மறுத்து-ஒழித்து, கடம்-மதம்: திரத்த-பரவிய) என்பது கவிஞரின் சொல்லோவியம். மேற்காட்டப்பெற்றவை போன்ற காட்சிகளைக் கம்பன் காவி வத்திலும் காணலாம். பிராட்டியைத் தேடிக்கொண்டு சென்ற அதுடின் மகேத்திர மலையினின்றும் இலங்கை நோக்கித் தாவிச் சென்றபொழுது பேருருவம் கொண்டு நின்ற அவனது கால்கள் அழுத்தியதளுல் ஏற்பட்ட பல நிகழ்ச்சிகள் இத்தகையவை. எடுத்துக்காட்டாக ஒன்றைக் காட்டுவேன். அநுமனது அடிகள் அழுத்துவதகுல் அம்மலைக் குகைகளில் உறங்கிக் கொண்டிருந்த சிங்கங்கள் யாவும் அவற்றினின்றும் வெளியேற மாட்டாதன வாய் தகங்கிக் குருதியைக் கக்கிக்கொண்டு இறந்தன; அங்குள்ள பறவையினங்கள் அம்மலை நெருங்குவதைக் கண்டு பேரிரைச்ச 88. தொல், பொருள். புறத்திணை-நூறி 24. 89. தாழிசை.479,
