பாலைச் செல்வி இ. 243 தளையவிழ்பூஞ் சினைச்சுரும்பு யாழ்போல இசைப்பவும், கொளைதளரா தவர்தீமை மறைப்பென்மன், மறைப்பவும் கிளைஅழிய வாழ்பவன் ஆக்கம்போல் புல்லென்று வளையானா நெகிழ்போடும் தோளாயின், எவன்செய்கோ! எனவாங்கு, 20 நின்நோய் நீஉரைத்து அலமரல்; எல்லா! நாம், எண்ணிய நாள்வரை இறவாது; காதலர் பண்ணிய மாவினர் புகுதந்தார் கண்ணுறு பூசல் கைகளைந்தாங்கே.” பருவங் கண்டு ஆற்றாது அழிந்த தலைவிக்குத் தோழி, அவன் வரவுணர்ந்து உவந்து கூறியது இது. 1. மன்உயிர் - நிலைபெற்ற உயிர்கள்; ஏம்.உற- வாழுமாறு: ஞாலம் - உலகம், புரவீன்று - ஒரு சொல், பாதுகாத்து என்பது பொருள்: 2. பன்னீர் - பலநீர், கால் - வாய்க்கால், இறந்தபின் - நீர்வற்றியபின், 3. சின்னிர் - சில நீர் அறல் - அருவி; வார - ஒழுகி ஒட 4. ஆற்றி - செய்து 5. பெயர்த்து ஆற்றும் - மீண்டு செய்யும், 6. இமிர்ந்து - ஒலித்து, 7. இறுத்தந்த வந்துதங்கிய 8. தாதுஆடி - மகரந்தத் தூள்களிற் படிந்து இருங்குயில் - கரிய குயில்; 10. கரி பொய்த்தான் - பொய்ச்சான்று கூறியவன்; 11. எரிபொத்தி - காமத்தீமூண்டு; 12. பொறைதளர் - மலர்ப்பாரம் தாங்காது தளரும்; சிதரின்ம் - வண்டுக்கூட்டம்; இறைகொள - தங்க; 13. நிறை தளராதவர் - நிறையெனும் குணத்தில் குன்றாதவர் 15. பணிவாரும் - நீர் ஒழுகும், 16. தளை - அரும்பின் முறுக்கு பூஞ்சினை - பூங்கொம்பு; சுரும்பு - வண்டு 17. கொளை - கொள்கை; ஒழுக்கம், 19. ஆனா - அமையாது; நெகிழ்பு - கழன்று; 21. அலமரல் - வருந்தற்க, எதிர்மறை வியங்கோள்; எல்லா ஏடி! எனும் பொருட்டு, 22. இறவாது - கடவாது 24. பூசல் - துன்பம். .
