24
-
முதற்றா-மொழி அல்லது தமிழாக்க விளக்கம்
உல்-இல் இர் இரா - இரவு. இர் - இருள் - இருட்டு.
"இருள்நிறப் பன்றி”
இர் - இரு - இரும்பு = கரிய தாது.
ரு
(தொல்.1568)
இரு - இறு -இறடி = கருந்தினை. இறு - இறுங்கு = காக்கா-ச் சோளம்.
-
குல் - கல் கால் = கருமை.
குள் - கள் - கள்வன் = கருநண்டு.
'புள்ளிக் கள்வன்
99
கள் - களம் - (களங்கு) - களங்கம் = கருமை, நிலாவின் கறை.
கள் - காள் காளம் = கருமை.
காள்
காளி = கரியவள் (கருப்பா-).
காள் - காழ் = கருமை. காழ் - காழகம் = கருமை.
காழ்த்தல் = கருத்தல், கருத்து வயிரங் கொள்ளுதல், உரத்தல்.
—
காழ் கா = காயம் = கருமை, கரிய விண்.
66
"விண்ணென வரூஉங் காயப் பெயர்வயின்”
காயம் - ஆகாயம் (வ.).
கள்
—
―
கரு - கருப்பு = கருமை, பே-. கரு கரும்பு.
கரு கரம்பு கரம்பை = கா-ந்த களிமண்.
—
கரு கரி = கருத்தது. கரி - கரிசு - கரிசல் = கருநிலம்.
-
(ஐங்.21)
(தொல்.305)
கரு கறு கறை = கருப்பு. கறுத்தல் = சினத்தாற் கருத்தல், சினத்தல். "கறைமிடற்றோன்" = கண்டங் கரிய சிவன்.
கரு
கார் = கருமை, முகில்
கார் - காரி = கரிய எருது, கரிய சனி.
கார்
கரு
—
காறு. காறுதல் - கருத்தல், வயிரங்கொள்ளுதல்.
கருகு - கருக்கு. கருகுதல் = வெப்பத்தால் கருத்தல்.
கரு - கருவல், கருத்தை.
கருக்கு - கருக்கல் = விடிகாலைக் கருக்கிருட்டு.
முல் - மல்
மால் = கருமை, திருமால் (கரியோன்), முகில். மால் மழை. மால் - மாலம் = கருப்பு, பே-.
