உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 16.pdf/168

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




152

ஒப்பியன் மொழிநூல்

சாரியை, கரம் காரம் கான் என்னும் எழுத்துத் துணையொலி கள், சாரியை இடைநிலையென்று உண்மையில் சொல்லுறுப் பில்லை.

கைலையங்கிரி = கைலை என் கிரி. கூட்டாஞ்சோறு = கூட்டு ஆம் சோறு. புளியம்பழம் புளியின்பழம், ஆலங்கா

ஆலம்+காடு.

=

=

வல்லோசையுள்ள தோன்றல் திரிதல் இரட்டல் ஆகிய புணர்ச்சிகள் முதுபழந்தமிழில் இல்லை.

அறிஞன் என்பதில் ஞகரம் போலியே. அறிநன் - அறிஞன்.

அறிகின்றான் - அறியுன்னான் - அறியுன்னன் - அறியுநன் அறிநன். னகரந் தோன்றுமுன் நகரமே வழங்கிற்று.

அசைநிலையென்று ஒரு சொல்லுமில்லை. பொருள் குன்றிய அல்லது பொருள் தெரியாத அல்லது தவறாகப் பிரித்த சொற்களையே அசைநிலையென்று இலக்கணிகள் கூறிவிட்டனர். அதனால் பிற்காலத்தார் அவற்றைப் பொருளின்றியும் வழங்கினர்.

மா

மியா

இக

மோ

மதி

66

அசைநிலைச் சொற்கள்

"புற்கை யுண்கமா கொற்கை யோனே” மாகொற்கையோனே என்று பிரிந்திசையும்.

கேளுமையாகேளுமியா-கேள்மியா- கேண்மியா. : 'கண்பனி யான்றிக’. ஆன்றுஇக = நிறைந்து விழ.
செல்லுமையே - செலுமியே - சென்மியே - சென்மே. ஐயே - (இயே)-ஏ-ஏன். கா : வாருமே, வாருமேன்.
மொழியுமையோ - மொழியுமியோ -மொழிமியோ- மொழிமோ.
மதி = அளவு, போதும். செல்மதி = போ, அது போதும்.

அத்தை : அதை - அத்தை. ஒ.நோ: 'எத்தால் வாழலாம்.'

இத்தை : இதை - இத்தை.

-

வாழிய : வியங்கோள்வினை.