முல்' (மென்மைக் கருத்துவேர்)
23
மெலியவன்
=
வலியற்றவன். "மெலியவர் பால
தேயோ வொழுக்கமும் விழுப்பந் தானும்” (கம்பரா. வாலிவதை. 80).
மெலியார் = வலியற்றவர். "மெலியார்மேன் மேக பகை” (குறள். 861). மெலிகோல் = கொடுங்கோல். "மெலிகோல் செய்தே னாகுக" (புறம். 71). மெல்-மெலு = எடைக் குறைவான காசு (W.).
மெலு-மெலுக்கு = மென்மை (W.)
மெலுக்கு-மெலுக்குவை = மென்மை (W.). தெ. மெலக்குவ.
மெலு-மெது. ல-த, போலித்திரிபு. ஒ.நோ: சலங்கை-சதங்கை, கலம்பம்- கதம்பம்.
மெது = 1. மென்மை 2. வேகமின்மை 3. அமைதி (W.). 4. மந்தம். 5.மழுக்கம்.
க. மெது. வ. ம்ருது.
ஒ.நோ: E. smooth. OE. smooth(once usu. smethe, whence dial. smeeth).
நாகம் என்னும் தமிழ்ச்சொல் snake என்று செருமானிய மொழிகளில் சகர முதன்மிகையொடு வழங்குவது போன்றே, மெது வென்னும் சொல்லும் வழங்குகின்ற தென்க.
தமிழ்ச்சொற்களின் மகரவுறுப்பின்பின் ரகரத்தை இடைச் செருகுவது சமற்கிருத இயல்பே.
எ-டு: அமுது(சோறு)-அம்ருத, மடி-மரி-ரு, மிதி-ம்ருத்.
சென்னைப் ப.க. தமிழ் அகரமுதலியில், ம்ருது என்னும் சமற்கிருதச் சொல்லினின்று மெது என்னும்
காட்டப்பட்டுள்ளது.
தென்சொல் திரிந்துள்ளதாகக்
மெது மெதுத்தல் = மெதுவாயிருத்தல் (W.). மெதுமெதுப்பு = மெதுத்தன்மை (W.).
மெது-மெதுக்கு = சோறு (W.). தெ. மெதுக்கு.
அரிசி அவிந்தபின் மெதுவாயிருத்தல் காண்க.
மெதுக்கிடுதல் = மெதுவாயிருத்தல்.
மெதுகு
=
மென்மை. மெதுகரம்
மெதுவாக அராவும் சன்ன அரம்.
=
நு ண்ணிய வேலைப்பாட்டில்
மெதுகாணி (மெதுகு + ஆணி) = மெருகிடும் ஒரு கருவி.
மெதுவடை = மெதுவாயிருக்கும் உழுந்து வடை.
மெது-மெத்து-மெத்தென = மெதுவாக.
மெத்தெனல் = 1. மென்மைக்குறிப்பு. "மெத்தென்ற பஞ்ச சயனத்தின் மேலேறி" (திவ். திருப்பா. 19). 2. அமைதிக்குறிப்பு. 3. காலத் தாழ்ச்சிக் குறிப்பு.
