வடமொழித் தென்சொற்கள்
cf. காஞ்சி - காஞ்சீ.
―
21
காஞ்சி ஒரு தமிழ்நாட்டு மரப்பெயர். பின்பு தானியாகு பெயராய் ஒரு நகரைக் குறிக்கும்.
‘ஈயீ றிகரமும்' என நன்னூலார் கூறியது மொழிபெயர்க்கப்படாத வடமொழிச் சிறப்புப் பெயர்கட்கேயன்றிப் பிற சொற்கட் கன்றெனத் தெளிக. அந்தோ. அந்தோ! இரக்கக் குறிப்பு. அத்தோ என்பதன் திரிபு. அத்தன் – அத்தோ! அந்தோ!
அத்தோ என்பது அத்தன் என்பதன் விளி. இரக்கக் குறிப்புக ளெல்லாம் பெரும்பாலும் தாய் தந்தை பெயர்களின் விளியாகவே யிருக்கும். துன்பம் வருங்கால் தாய்தந்தையரையே விளிப்பது மக்கள் வழக்கம், அவரினுஞ் சிறந்தார் பிறரின்மையின்.
இரக்கமென்பது தற்பொருட் டிரங்கலும் பிறர்பொருட் டிரங்கலுமென இருவகை. இரக்கம் = அழுகை, வருத்தம்.
தந்தை பெயர்
6T-(b): டு:
அப்பன் – அப்பா!
அச்சன் – அச்சோ!
அத்தன் – அத்தோ! - அந்தோ!
ஐயன் - ஐயோ!
தாய் பெயர் அம்மை அம்மா!
—
அன்னை - அன்னோ!
அந்தோ என்பது வடசொல்லு மன்று; சிங்களச் சொல்லுமன்று. அபங்கம்: அ + பங்கம்.
அ - அன் என்பதன் குறை.
பங்கம் = – பங்கு + அம். பகு - பக்கு பங்கு.
பகுக்கப்படுவது அல்லது பக்கிருப்பது பக்கு. பக்கு என்பதன் மெலித்தல் பங்கு. cf. போக்கு
போங்கு.
பக்கு என்பது பகுதி யிரட்டித்த தொழிற்பெயர்; பாட்டு, திருட்டு
என்பன போல.
பக்கு, பங்கு = பாகம், குறை, பிளவு.
பக்கு + அம் = பக்கம்.
பங்கு + அம் = பங்கம்; அம் சாரியை.
மானபங்கம் = மானக்குறை.
நிலம் ஏரால் அல்லது மண்வெட்டியாற் பகுக்கப்பட்டுச் சேறாவதால், சேறு பங்கமெனப் பட்டது. 'பங்கப் பழனத் துழுமுழவர்'- புகழேந்தி. பங்கி – பங்கையுடையது.
