22
தென்சொற் கட்டுரைகள்
அபசாரம்; அப் + சாரம். அப, அவ என்பதன் திரிபு. அவம் = அழிவு ; அவி பகுதி.
சரி + அம் அம் = சாரம், தொழிற்பெயர். சலி சரி, போலி. ல - ர
ல
cf. பந்தல் - பந்தர். கூதல் -கூதர்.
சரித்தல் = அசைதல், நடத்தல், ஒழுக்கம்.
அபசாரம் செய்பவள் அபிசாரி.
+
ஆ + சரி = ஆசரி ஆசரி + அம் = ஆசாரம்.
அனு + சரி = அனுசரி அன் + ஆசாரம் = அனாசாரம்.
+
ஆ, அனு உபசர்க்கங்கள். ஆசாரத்தை யுடையவன் ஆசாரி, ஆசாரியன்.
+
அபதூறு: அப தூறு.
அவம் = அவி + அம், தொழிற்பெயர்.
அவிதல்
=
அழிதல். அவ - அப்.
தூறுவது – தூறு; முதனிலைத் தொழிற்பெயர்.
தூறு = சிந்து.
மழை தூறுவதுபோலப் பழிமொழியைத் (அவமான சொல்லைத்) தூற்றுவது அவதூறு.
அபமரணம்: அப + மரணம். அவ அப.
மரணம்
=
மரி + அணம், அணம் தொழிற்பெயர் விகுதி.
மடி - மரி, (போலி) ட ர.
cf. கடி - கரி, படவர் - பரவர்.
மரியாதவர் அமரர்.
அபரம்: அ + பரம். அ, அல் என்பதன் குறை.
பரம் = பர + அம். பரத்தல் = விரிதல், பெருத்தல், மேற்படுதல். பரம் என்பது மிகுதிப் பொருளில் மேலிடத்தை யுணர்த்தும். இதன் பரியாயச் சொல்லாகிய மிகல் என்னுஞ் சொல்லும் அங்ஙனமே.
மிகு - மிகல் - மேல். மேலிடம் உயரத்தின் மிகுதியாகும் நட்டுக்குத் தலாய் (vertical) ஒரு பொருள் மிக்கிருக்கும்போது உயரமா யிருத்தல்
காண்க.
பரம்
=
மேல்.
அபரம் = கீழ்.
—
பரன் = மேலானவன் கடவுள்.
