வாய்ச்செய்கை யொலிச்சொற்கள்
கவடு நுழைந்த பயல் என்பது உலக வழக்கு.
கவட்டி = ஓர் எட்டு. 3. பகுப்பு
“கவடுபடக் கவைஇய உந்தி" (மலைபடு. 34)
தெ. கவட்ட.
கவட்டடி = மரக்கிளைக் கவர், கவை.
ம. கவ, க. கவத்த.
கவட்டை = கவை, கவண்.
=
கவண் = கவைபோல் இருபுறமும் கயிறு அல்லது வாருள்ள கல்லெறி கருவி.
“கடுவிசைக் கவணி னெறிந்த சிறுகல்” (அகம். 292)
ம. கவண், க., து, கவணெ.
கவண்-கவணை.
66
கவணையிற் பூஞ்சினை யுதிர்க்கும்” (கலித். 23)
கவண்-கவண்டு-கவண்டி.
23
கவணம் = சீலைத்துணியை இரண்டாகக் கவர்படக் கிழித்துக் கட்டும் காயக்கட்டு.
கவணி = கவணத்திற் குதவும் மெல்லிய சீலை. ம. கவணி. கவணை = கவைபோல் அமைக்கும் மாட்டுத்தொட்டி. கவையணை-கவணை. தெ. கவணமு.
கவடு-கவடி
=
பிளவுபட்ட பலகறை.
ம., க. கவடி, தெ. கவ்வ(gavva).
கவடி-காடி = மாட்டுத்தொட்டி.
கவளி = 1. கவண்போல் அமைத்துத் தூக்கும் பொத்தகக் கட்டு.
66
‘புத்தகக் கவளி யேந்தி" (பெரியபு. மெய்ப். 7)
2. புத்தகக் கட்டுப்போன்ற வெற்றிலைக் கட்டு.
கவளி-கவளிகை = சிறு கவளி.
"புத்தகங் கட்டி யார்த்த கவளிகையே கொலோ" (சேதுபு. இராமதீர். 49) கவளிகை-Skt. kavalika (கவலிக்கா).
கவான் = 1. கவைபோன்ற தொடைச்சந்து, தொடை.
66
கழுமிய வுவகையிற் கவாற்கொண் டிருந்து” (மணிமே. பதி. 27)
2. தொடைச்சந்து போன்ற மலைப்பக்கம்.
"மால்வரைக் கவான்” (பட்டினப். 138).
கவை = பிளவு, பிரிவு, கவர், கிளை, கவட்டை.
கவைக்கால், கவைக்குளம்பு, கவைக்கொம்பு, கவைக்கோல், கவைத்தாம்பு, கவைத்தாளலவன் (பெரும்பாண். 208), கவைநா, கவைமுட் கருவி, கவையடி முதலிய தொடர்ச்சொற்களை நோக்குக. ம. கவ.
