வாய்ச்செய்கை யொலிச் சொற்கள்
2. முயங்குதல்
66
"கவவிநாம் விடுத்தக்கால்" (கலித். 35)
“கவவொடு மயங்கிய காலை யான” (தொல். பொருள். 173)
25
இரு கையாலும் தழுவுதல் ஈரலகாற் கவ்வுதல் போலிருத்தல் காண்க. 3. அகத்திடுதல்.
66
- கவவகத் திடுதல்” (தொல். சொல். 357)
"செவ்வாய் கவவின வாணகை" (திருக்கோ. 108)
4. உள்ளீடு.
"கவவொடு பிடித்த வகையமை மோதகம்” (மதுரைக். 626)
கவவுக்கை = அணைத்த கை.
“திங்கண் முகத்தாளைக் கவவுக்கை ஞெகிழ்ந்தனனாய்" (சிலப். 7:52) கவர்தல் = 1. முயங்குதல்.
"கவர்கணைச் சாமனார் தம்முன்” (கலித். 94 : 33)
2. அகப்படுத்துதல், பற்றுதல்.
"மூங்கிற் கவர்கிளை போல" (பதிற்றுப். 84 : 12)
3. பறித்தல், பறித்துண்ணுதல்.
"கனியிருப்பக் காய்கவர்ந் தற்று." (குறள். 100)
4. கொள்ளையடித்தல்.
“வீடறக் கவர்ந்த வினைமொழிந் தன்று" (பு. வெ. 3 : 15, கொளு 5. பெறுதல்.
"வறியோர் கவர......எறிந்து” (தஞ்சைவா. 20)
கவர்ந்தூண் = அடித்துண்ணும் உணவு.
"பசியெருவை கவர்ந்தூ ணோதையும்" (மணிமே. 6 : 117)
கவைத்தல் = 1. அணைத்தல்.
66
"ஒய்யெனப் பிரியவும் விடாஅன் கவைஇ” (குறிஞ்சிப். 185) 2. அகத்திடுதல்.
66
'ஆரங் கவைஇய மார்பே" (புறம். 19 : 18)
க்
கவறு = 1. பிறர் பொருளைக் கவரும் சூதாட்டம்.
66
(குறள். 920)
கள்ளுங் கவறுந் திருநீக்கப் பட்டார் தொடர்பு”
2. சூதாடு கருவி.
66
அரும்பொற் கவறங் குருள்" (சீவக. 927)
மனப்பற்று
கவர்தல் = விரும்புதல்.
"கவர்வுவிருப் பாகும்" (தொல். சொல். 362)
