32
மொழியாராய்ச்சிக் கட்டுரைகள்
கருகு கருகல் = இருளில் பொருள் தெரியாமைபோல் ஏதேனும் ஒரு செய்தி விளங்காமை.
கருகு - கருக்கம் = கார்மேகம்.
கரு
கரு
கரு
―
—
கருள் = இருள்.
=
கருமு-கருமி கொடாது மறைக்கும் உலோபி
கருனை = கருக வறுத்த பொரிக்கறி, பொரியல். கரு கருமை முதிர்வு, மிகுதி, பெருமை.
=
கரு – கர - கரப்பு = மறைப்பு. கர - கரவு = மறைப்பு, வஞ்சனை. கரவு – கரவடம் = களவு, வஞ்சனை.
கரப்பு
– கரப்பான் = கரிய சிரங்கு, கரந்து அல்லது இருளில் வழங்கும் பூச்சி.
கர - கரம்பு = கரியநிலம், திருந்தா நிலம். ஒ.நோ: கருந்தரை = பாழ்நிலம்.
=
கரம்பு – கரம்பை காய்ந்த களிமண்.
―
=
கர கரா - கராம் கரிய முதலை.
கர
―
கரவாகம் = கரிய காக்கை.
கர கரந்தை = கரிய அல்லது நீல மலரையுடைய செடி, அதன் மலரைச் சூடி நிரை மீட்டல்.
—
கரு கரி = கரிய அவிந்த தழல், கரிய யானை, கரிய குருவி.
கரிதல் = கருகுதல். கரி - கரியல் = குற்றம்.
கரியன் = கரிய திருமால். கரியான், கரிச்சான் = கரிக்குருவி. கரி - கரிசு = கருப்பு, குற்றம். கரிசு - கரிசல் = கரிய நிலம். கரியல் = வளராது கருத்தமரம். கரியான் = கருங்குதிரை வகை.
கர - கரை. கரைதல் = மறைதல், சிறுத்து மறைதல், சிறுத்தல், அல்லது குறைதல்,
கரை = மண் கரையும் நீர்நிலை யோரம், நீர்நிலை யெல்லை, எல்லை மேடு, எல்லை, அளவு, எல்லை குறிக்கப்படும் பங்குநிலம், பங்கு. கரு கார் = கருமை, கரிய மேகம், மேகம் மிகுந்து பெய்யுங் காலம், மழைநீரால் தோன்றும் அழகு.
―
கார் காரி
கார்
—
=
கரிய எருது, கரிய சனி.
காரிகை = அழகு, அழகிய பெண், பெண்.
கரு கறு கறுப்பு = கருப்பு, சினத்தால் முகங் கருத்தல், சினம்.
—
―
"கறுப்பும் சிவப்பும் வெகுளிப் பொருள
""
(தொல். உரி. 74)
