சொற்குலமுங் குடும்பமும்
33
சினக்கும்போது, கருப்பன் முகம் மிகக் கருப்பதும், சிவப்பன் முகம் மிகச் சிவப்பதும் இயல்பு.
கறு கறுவு = நீங்காச் சினம்.
கறு
கறு
கறு
―
―
―
=
கறை கருப்பு, களங்கம், குற்றம், குருதிக்கறை, குருதி.
கறள் = கறை.
கறுக்கன் = கருத்த மட்ட வெள்ளி.
கறு காறு. காறுதல் = கருத்தல், கருத்து வயிரங்கொள்ளுதல், வயிரங்
கொள்ளுதல்.
கள் - கண். ஒ.நோ: பெள் - பெண், கோள் - கோண்.
கண்
―
கண்ணன் = கரியன், கரிய திருமால்.
ஒ.நோ: மால் = கரியன், மாயோன் = கரியன்.
கிருஷ்ணன்' என்னும் வடசொல் கண்ணன் என்று திரிந்ததென்று கொள்வதைவிட, கள் என்னும் தென்சொல்லே ணகர வீறாய்த் திரிந்து ஈறு பெற்றதென்று கொள்வது சாலச் சிறந்தது. 'கிருஷ்' என்னும் வடசொற் பகுதியும் ‘கரு' என்னும் தென்சொற் பகுதியின் திரிபே.
கண் = கரிய விழி, விழி. கண் – கண்ணவன்
கண்
―
கணவன்.
கண்ணு - gan (வ.). கண்ணுதல் = அகக்கண்ணாற் காணு தலாகிய கருதுதல், அளவிடுதல்.
கண் + இயம் இயம் = கண்ணியம் - ganya (வ.).
கண்ணியம்
=
சிறப்பாகக் கருதுதல், மதித்தல், மதிப்பு.
கண் + அக்கு = கணக்கு. ‘அக்கு’ ஓர் ஈறு.
கணக்கு - ganaka (வ.) = அளவீடு, எண்ணிக்கை, தொகை, கணிதநூல், நூல், எழுத்து.
கணக்கு - கணக்கன் = கணக்கெழுதுவோன், கணக்கெழுதுவதைக் குலத்தொழிலாகக் கொண்டவன், நூலாசிரியன், ஆசிரியன். கணக்காயர், சமயக்கணக்கர், மேற்கணக்கு, கீழ்க்கணக்கு, நெடுங்கணக்கு முதலிய பண்டை வழக்குகளை நோக்குக.
கண் - கணி - gani (வ.) = மதி, அளவிடு, கணக்கிடு;
(பெ.) கணிப்பவன், சோதிடன்.
கணிகன், கணியான், கணிவன் = சோதிடன்.
கணி - கணியன் = சோதிடன், காலங்கணித்து ஆடுபவன். கணி - கணிகை - ganika (வ.) = காலங்கணித்து ஆடுபவள்.
―
கணி கணிதம் - ganita (வ.) = மதிப்பு, கணக்கு.
கணிதம் கணிசம்
—
=
மதிப்பு, நிதானம்.
