4,160 கம்பன் கலை நிலை அயோத்தியர் குலத்தை முற்றும் பற்றுதிர்! பசுந்தலே கொணர்திர்! என அரக்கரை அவன் ஏவி விட்டிருப்பதாக அறிக்கதும் ஆவி பதைத்து இக் கேவி நடுங்கினுள். அஞ்சாக படு பாதகன். கெஞ் சம்.துணிந்து எ கையும் செப்.து விடுவானே! என்று அஞ்சி அலமங் காள்; அது கொடிய அவலமாய் செடிய கவலையை விளைத்தது. சீதை வருக்தியது. என்று அவன் உரைத்தகாலே என்னே இம் மாயம் செய்தாற்கு ஒன்றும் இங்கு அரியதில்லே என்பதோர் துணுக்கம் உங்,த கின்றுகின்று உயிர்த்து நெஞ்சம் வெதும்பினுள் நெருப்!ை :tளத் இன்று இன்று உமிழ்கின் ருசின் துயருக்கே சேக்கை ஆள்ை. இத்தலை இன்ன செய்த விதியிர்ை என்னே இன்னும் அத்தலை அன் ைசெய்யச் சிறியரோ வலியர் அம்மா! பொய்த்தலே புடையது எல்லாம் தருமமே போலும் என் க்ை கைத்தன ள் உள்ளம் வெள்ளக் கண்ணினிர் கரையிலாதாள். (2) ைேக கருதி மறுகிப் பகைத்தக் கடித்திருக்கும் நிலைகளை இவை உணர்த்தியுள்ளன. இலங்கை வேந்தன் வெருட்டியும் பருட்டியும் பேசியக பெரிய கலக்கக்கை விளைக்கது. வஞ்ச மாயங்களில் வல்ல பொல்லாக கொடியவன் ஆகலால் ல்லாக் இமைகளையும் எளிகே செய்யக்கூடும்; அங்கே என்ன கேடுகள் நேர்ந்தனவோ? என நெஞ்சம் நிலை குலைந்து கலங்கிள்ை. - ■ .. - --- H Q ■ == I ■ # h நெருப்பைத் தின்று தின்று உமிழ்கின்றவள் போல் துயர டைந்தாள் என்றகளுல் அவள் உள்ளம் தடிக் தள்ள கன் பப் பகைப்புகளை ஒ | ளவு ஊகிக்க னர்ந்த சோ சித்த சிற்கிருேம். தனது கலே விதியை நிஃசுக்க கொங் த சவித்திருக்கிருள். கன்ன = -- * H - = H * fi 距 லே அல்லவா இந்த இன் ைல் இழிவுகள் பிறக்க குடிக்கும்
! ----, - * + == - ---> f_} r. --+ .:- , : - #
புகுந.க குடி. ககும நோக்கள்ளன என்று நெஞ்சம் துடித்து கெடி த பகைக்காள்.கரும நீதிகளோடு என்றும் மருவி வருகிற பர்க்க அரச குடும் பங்களுக்குக் கொடிய ஒருவன் இப்படி இடும் பைகள் செய்ய அகனே க் கெப்வங்களும் பார்க் துப் பொ அத்து நிற்க என்றன வே a ன் அறு வ கு க்தம் மீதார்க் து அடிக்கான். - தருமம் பொய்த்ததோ? என்.று கவிக்கிருக்கலால் கருமம் o, m * --- -- ** -- f ■ # க 1 யா ைடு ப. பொ பட கா ஆ , வ ைபூ பு!! கலை ஆ 1. তে5t n; .י", "ג: , תלי: וי
