7. இ ரா ம ன் 4.4).27 யாரும் அஞ்சும் விர மேன்மையன். காலனுக்கு இவன் éo Grb காலன். குறைக் காற்றும் இவன் எதிரே ஒட அஞ்சும்; கெப் விகமான சூலாயுகக்கைக் கனக்கு உரிமையாகப் பெற்றவன். இவனது அருந்தவக்கை மெச்சிச் சிவ பெருமான் அதனை இவ லுக்கு அளித்திருக்கிருர். அங்கத் திரிசூலத்தை இவன் சினந்த கையில் எடுத்தால் திரிலோகங்களும் அஞ்சி நடுங்கும், யாண் டும் அஞ்சா கெஞ்சினன். அதிசயமான கே.க பலமுடையவன். இந்திானுடைய பட்டத்து யானையைக் காலைப்பற்றிச் சுற்றி விசினவன். தேவாசுர யுத்தத்தில் இவன் ஒருவனே யாவரையும் அடங்க வென்முன். காற்றும் தீயும் கடலும் இவனுடைய அட லாண்மைக்கு அடங்கி கிற்கும். அரிய கவங்களைச் செப்து பெரிய வரபலங்களைப் பெற்றுள்ளவன். அருந்திறலினன் எனி லும் பெருந்தகவினன். நல்ல நீதிமான். கரும நெறிகளையே மருவியுள்ளவன். பிறர் மனைவியரை ப் பெற்ற தாயாக எண்ணி யொழுகும் புண்ணிய நீர்மையன். அண்ணளுன இலங்கை வேந்தனுடைய அவல நிலைகளைக் கவலையோடு பலமுறையும் கண்டித்தவன். பத்தினியை இச்சியாகே; நசையாய் ருச்சி நின் ருல் நம் குலம் நாசமாப்விடும்; கற்புக் தெய்வத்தை அம்புக aX;" r னிடம் கொண்டுபோய் விட்டுவிடு என்று பலமுறையும் இகமா உறுதி நலங்களை உரைத்தான். அவன் பாதும் சே ளாமல் போதி முனிக்கமையால் இவன் எல்லாவற்றையும் வெறுத்து வெளி யேறியுள்ளான். இப்படி அ நீதியான ஒரு க.ைமயனேடு பிறந்து இருப்பதைவிட இறப்பதே நல்லது என்று தனிந்து வந்திருக்கி முன். துயரம் மீதுார்ந்து உயிர்வாழ்வை இகழ்ந்து நீண்டசேனேக ளோடு மூண்டு பொரும் பாவனே யாப் ஈண்டு உன் எதிரே வரு கின்ருன் ஆண்டவா!' என்று வீடணன் இங்ங்னம்கூறிகின்றன். அவனுடைய உரை களைக் கேட்டதும் இராமன் உருகி தின் ன். அயலே யிருந்த சுக்கிரீவன் மறுகி உளைந்தான். த السلے ,ருக ہلائے இது தருமம் அன்று; உயிர் மாய்வு நமக்கு வரும். இர ாவணனுககுக கும்ப கருணன் முனனம இடித்து அ,n வுறுத்தியதை இங்ஙனம் விடனன் எ டுத்துக் காட்டியிருக்கிருன். சீதையை விரும்புவது பாவம்; அது நமக்கு காசமாம் என அவன் அங்கே உரை த்ததை இவன் இங்கே குறித்தான். இா
