--- 7. இ ரா ம ன் 404, l காது என்று வந்தவனே நோக்கிச் சிங்தை சொந்து வாதாடியுள் ளான். சேர்ந்து கின்ற நிலையைத் தெளிவுறுத்த நேர்ந்தான். இராமன் யார்க்கும் இறையவன். கும்பகருணன் இப்படிக் கருதியிருக்கிருன். தன் தம்பி யின்பால் அந்த நம்பியைக் குறித்து உண்மையாகவே உருகி உரையாடி வருகிருன். தருமத்தைக் க க் கு ம் பொருட்டே மனித உருவில் அவன் மருவி வந்துள்ளான் என்று உறுதியாகக் கருதி யுள்ளமையால் உரைகள் தெளிவாய் வந்துள்ளன. அந்தத் தரும வீரன் கோதண்டத்தைக் கையில் ஏந்தி இலங்கையை நோக்கி கின்றபொழுதே எமனும் அரக்கர் குலத் தை எதிர் நோக்கி முதிர் வேகத்தோடு மூண்டு நிற்கின்ருன். கூற்றமும் கின்றது; எம்மைக் கொல்லிய விதியும் கின்ற. அழிவு நிலையை இவ்வாறு விழிகெரிய விளக்கி யிருக்கிருன். அரக்கர்குலம்காசமாயது எனசம்பியுள்ளமைவெளியா ப்கின்றது. இலங்கையை எட்டிப் பார்க்கவும் மாட்டாமல் அஞ்சி ஒடுங்கியிருந்த கூற்றுவன் இப்பொழுது நெஞ்சம் அது னி ங் து கேரே கொலை நோக்கோடு வந்து கிற்கிருன் எனத் தனது சாங் காலத்தையும் அரக்கர் குலத்தின் போங்காலத்தையும் ஒருங்கே புலன் கொள உணர்த்தி இளையவன் நலன் காண விளக்கினன். தோற்ற எம் பக்கல் எவ்வலி தொலைய வங்தாய்? தங்கள் முடிவினை இங்கனம் முடிவு செய்துள்ளான். தோல்வி அடையுமுன்னரே தோற்ற என்று குறித்தது தேம் றம் பற்றி வந்தது. அறம் வெல்லும்; பாவம் தோற்கும் என்பது சத்திய விதி ஆதலால் அந்த கித்திய உண்மையை நினைந்து துணிக் துள்ளான். தரும மூர்த்தியான இராமன் வென்று மேன்மை அ ைட வ து ம், பாவத் தீமைகளையுடைய காங்கள் கோல்வி யடைந்து அழிவதும் உறுதி என்று தன் உள்ளத்தில் முடிவு சொப்துள்ளான். முடிந்த முடிவுகள் தெளிந்து கொள்ள வங்தன. 'வஞ்சமும் பாவமும் பொய்யும் வல்ல நாம் உஞ்சுமோ? என்று முன்னமே முன்னவனிடம் இ ன் ன .ே லா டு இவன் உரைத்துள்ளதும் ஈண்டு உணர்ந்து கொள்ளத் தக்கது. எவ்வ 506
