5. தசரதன் தன்மை 639
, சன் உயிர் பிரிங் கதை ஒருவரும் அறிக்கிலர். சிறிது பொ.ப.து கழிந்தபின் அருகிருந்த கோசலை ஐயம்மிக எய்திக் கையையும் மார்பையும் தொட்டுப் பார்த்தாள் ; குளிர் ங் திரு க்கன. r/க்கின் அருகே உற்று கோக்கினுள் மூச்சு இல்லை ; சுவாசம் ன்ெ.யவிட்டகென்று கெரிக்கதும் ஐயகோ ’’ என்று அலறி
விங்,காள். அவள் பகைத் தழுத பரிகாபநிலைகள் உரைக்க இயலா.
- =
பிர்ப்பிலன் துடிப்பும் இல்லன் என்றுணர்க் துருவங் திண்டி Wயிர்த்தனள் நோக்கி மன்னற் காருயிர் இன்மை தேறி பற்குல மனேயருங்கை கோசலை மறுகி வீழ்ந்தாள்
வயிற்சுடு கோடை தன்னில் என்பிலா உயிரின் வேவாள்.:
- *** --- == * ," T H கனது அருமை நாயகன் இறந்துபோனமை கெரிந்து கலை மைக்கேவி குலைதுடித்து மறுகிவிழ்ந்து உருகி யழு கிருக்கும் திலே ா இது உணர்த்தியுள்ளமை காண்க.
குலமயில் என்றது அாசியின் கலைமையான கிலைமை தெரிய. பிர்ப்பு=மூச்சுக் காற்று. மூக்கில் உயிர்ப்பும், மார்பில் துடிப் பும், உடலில் உயிர் உண்மைக்கு அடையாளங்களாகலால் அவை ண்டு பரிசோதிக்க வந்தன. சுவாசம் இல்லாமையால் உயிர் பாய்விட்டது என்று உணர்ந்து உள்ளம் பகை க் து உரு ண்டு o விக் ... ாள். வேனில் காலத்தில் கொடி ய சுடு வெயிலிடைப்பட்ட
, ன அழி துயரோடு அலமந்து துடித்தாள்.
வயிற்சுடு கோடை தன்னில் என்பிலா உயிரின் வேவாள்’ ை . மல்ை இக்கேவி வெங் து கவிக்கிருக்கும் துன்ப ) : கணவனைப் பிரிந்த துயரம் உயிரைச் சுட்டெரிக்க இவள் ய ப ை முந்து பகைத்தாள்.) என்பு இலா உயிர்=புழு.
லதனே வெயில்போலக் காயுமே யு. லதனே அறம். F r (குறள், 77)
ை ஆம் ஈண்டு அறியத் தக்கது.
_ ல் , புழு உடம்பை வெயில் சுடுவதுபோல அன்பில்லா
_i , கடவுள் சுடும் என்பதாம். பிறவுயிர்கள் பால் இரங்கி 1ா காமாகவே அல்லிைலுழந்து அலமந்து துடிப்பர்
V. ~ !!!!. அ ைபு பு ரிபவர் துன்பம் ஒருவி என்றும் இன்பமு.அ.
_ாம் அது செய்து உய்க என்பது குறிப்பு.
