5. தசரதன் தன்மை 493
உயர்ந்த மனே கத்துவங்களும், உணர்வுறுதிகளும் ஊன்றி _n ம்படி இதன்கண் ஊடாடி யுள்ளன.)
இாமன் அாசபுரிய வருகின்றான் என்றதை அறிக் கவுடனே _ச்சர் முதலாக அங்கிருங் கவர் அனைவரும் அளவிடலரிய சார் பெரு மகிழ்ச்சியடைந்து அதிசய பாவசயாய் ஆவல்மீக் _ ,ார்.ஆதலால், சிந்தை புரண்டு மீதிடப்பொங்கிய உவகையர்” அ கா .அ.வ.ச.அ அக கிலியை விளக்கியருளினர். டடொங்கிய என்ற _ால் உவகை வெள்ளம் உள்ளம் கொள்ளாமல் ஒங்கிப் பெருகி
- பiங்கு கின்றமை உனாலாகும். -
( இங்கனம் பேருவகை மண்டி ஆர்வமீதுார்ந்து கின்ற அவர் ... கான் பிரிந்து போவதை கினைக் கவுடனே முன்னேய மகிழ்ச் எாய முழுதும் மறந்து இன்னல் மீக்கூர்ந்தனர்.
இன்பமும் துன்பமும் ஒருங்கே கலந்த இக்க இனிய பரி ா கிலையை எவ்வாறு விளக்குவது ? இ கனேச் செவ்வையாகக்
1. களிவுபடுத்தற்குக் கவி நளினமாக ஒர் உபாயக்கை இங்கே கையாண்டிருக்கிரு.ர்.
இரண்டு கன்றினுக்கு இரங்கும் ஒர் ஆவென இருந்தார் என வமையை மாக்கி சம் காட்டிவிட்டு அவர் ஒதுங்கிக்கொண்டார். அன்புரிமையை அளக் து தெளியக் கன்றும் பசுவும் நம் கண்முன் வந்தன. பால்குடி மறந்த பெரிய ஒரு கன்மம், அழகிய இளங் கன். ஒன்றும் உடைய ஒரு பசு பருவம் மு.கிர்க்க முன்னதி வம், சின்ன கான இளங்கன்றினிடமே உளம் கனித்து இருக்கும்; ஆயினும் பெரியது பிரியனேரின் பெரிதும் வருந்தும் என்க. ()ாமன் வாவில் போாவலுடைய மந்திரிகள் கசாகன் பிரிவதில் . ருங்துயருடையாய் வருங் கி கின் ருர் ஆகலால் அவர்க்கு wங்கே அ.த உவமையாக வங்கது. கனி க்தனியே எல்லாரும்
ப்ருவென ஆற்றாமை மீதுார்க்கிருக்கார் என்பதாம்.
U கன் அடைய அமைச்சர்க்குக் கன்.றுடைய ஆவினை ஒப்புக்
வியது அன்புரிமையால் கலைசிறந்து கிம்கும் அவரது பண்பும்,
, rl-ll), டான்மையும், மேன் மையும் கன்கு தெரிய என்க.
மன்னனுக்கு மந்திரிகட்கும் உள்ள மன வுருக்கக்கை இன்ன
வா. இனிய உவமையால் உணர்க்கி இன்புறுக்கி யிருக்கின் முர்
l
