5. தசரதன் தன்மை 495
வெலிமிக்க அமைச்சர் மன்னன் சொல்லுக்கு மாறு ஒன் சொல்லாமல் உடனே இசைக்கார் ; அங்ாவனம் இசைங்கது பயினுலேயாம் என் பார், கருதியும், உன்னியும், விகியது
வம் இசைக்கார் ’’ என்றார். டகருக்கையும் மதியையும்
விகி இங்கே நடக்கிருக்கிறதென்பது குறிப்பு. விதியை பி. வைத்தது அதன் முடிவே முடிவானமை தெரிய.
அன்ன காலத்தில் இன்ன இடத்தில் இன்னுருக்கு இன்னது கரும் என்னும் கியதியே விதியாம். அங்க கியதியின் படி
- கெழ்ந்திருக்கின்றதென்பதாம்.
\ ( யாமனது வனவாசம், சீதையின் பிரிவு, கசப கன்முடிவு,
.பின் குலைவு, அாக்கரின் அழிவு முதலியவற்றிற்கு வழி:
வியபடி யாய் இவ் இசைவு இனிது கிறைவேறியகென்பதை பணுகி உணர்ந்து கொள்ளும்படி விதிவலியை ஞாபக முட் .வி இவ்வாறு இங்கே எச்சரித்திருக்கிரு.ர்.)
சொல்லாட்சியிலேயே எல்லாக் காட்சிகளேயும் எளிதே ப. . . இனி காகத் தெளிவு செய்து போகின்றா ர். இவரது ஆம் நோக்கும் மானச உலகத்தை மாண்புறுக்கி வருகின்
கா .
அமைச்சருடைய உடன்பாடு தெரிந்தபின் அர சர்பி சான்
முனிவரை இனிது கோக்கினன். அக்க அருக்கவர் அவை பில் இருக்கவர்களுடைய குறிப்பையும், மன்னனது விருப் ாப பு முன்னுறத் தெரிந்து இன்னு ை பகர்க் கார். ஞானகுன ாை அவருடைய இனிய வாய்மொழிகள் உணர்வொளி - உயிருருக்கம் நிறைந்து உரிமை கனிந்து உயர்நிலையில் த டியுள்ளன. அடியில் வருவன காண்க.
தசாதனை நோக்கி வசிட்டர் பேசியது.
‘ கிரு கின்குல மன்னவர் கேமிபண் டுருட்டிப்
பெருமை எய்தினர் யாவரே இராமனைப் பெற்றாம் ? கரு மேயிது கற்றுனர்ங் தோய்க்கினிக் கடவ , , மும்மிது தக்கதே கினேத்தனே தகவோய். (1)
