6. கோ ச லை 735
கோசலை துயருழந்த கிலே.
4 அக்கணனே டெல்லாம் ஈன்றவன் தன்னே பீனப்
. செய்த கங்கை கணவனிற் பிரிந்து தெய்வ ம’ தவரின் விம்மி, மணி பிரி அரவின் மாம்கி, டி. , ...” பிரித்த அன்றிற் பெடையென அரற்றலுற்றாள்.(
புலம்பிய வகை.
, னே தஞ்சம் இலாதான் தகைவில்லான்
போனுன் எங்களே தேதிப் பொழுதென்னு
டி மண்னற வற்றி மறுகுற்ற 1 . . . .வ. மெய்தடு மாறி விழு கின்றாள்.
_ ன் ட்ை டுய்க்குவர் இங்காட் டுயிர்காப்பார்
அண் க்கட் பெற்றுயிர் வாழ்வார்க் கவம் உண்டே து. வ, நீண் டஞ்ச லெெைதம் மகன் என்பான்
| முன் அன்றாே தங்தையை என்றாள் குலேகின் முள்.
புகா .ன்றி நோன்கதிர் வாள்வேல் இவையின்றி | 1| lன்மை மக்களினலோ மறமன்னன் டிசபா |ள்ளிக் கர்க்கட காகம் கனிவாழை வே, ன்றான் என்று மயங்கா விழுகின் ருள்.
டி . . . .ந்தற் கேகயன் மாதே ! மதியாலே டி . . ப் வையம் பெற்றனே பேரா வரமின்னே மு. அன்றே மந்திரம் என்றாள் முகில்வாய்மின் - என்ன மன்னவன் மார்பில் துவள்கின்றாள்.
அ , , , னேச் சம்பரனேப்பண் டமர் வென்முய் ஆறு வானுேர் உன்னருளாலே இனி திங்காள் r , , , மின்முய் என்றனள் வேழத் தரசொன்றைப் , , , ள் அன்பிற் குழம்பிடி என்னப் பிரிவுற்றாள்.
1ா செல்வம் துய்த்திகொல்? மெய்ம்மைத் துனேயின்மைச் _1, ல்வம் துய்த்திகொல்? தோலா மனு நாலின் அ | .ால்வம் துய்த்திகொல் முன்னென் றனள் வானேர் 1_i செல்வம் துய்க்க வயிற்றாேர் கிளேதங்தாள்.
(தைலமாட்டு படலம், 68-69)
