5
5
5. தசரதன் தன்மை
_/, ல் துறந்த அன்றே மூரித்தாள் ஆவியானே த்
பA ‘வம் ரள வெண்கோடுண்டதே போன்று தன்கைச் பிய பிடித்த ஞான்றே தென்வரை ச் செகுத்த நம்பி வே ‘ துடையின் கீழல் துஞ்சுக வையம் என்பார்.’
(சிந்தாமணி, 2554)
‘’ , கன்மான் அணங்குடைக் குருளே
‘வரி மொய்ம்பின் மிகுவலி செருக்கி ப/ஃலக்கோள் விடாஅ மாத்திரை ஞெரேர்.எனத் 1, ”. க்கோள் வேட்டம் களிறட் டாஅங்கு :
(பொருகாாற்றுப் படை, 139)
“ . கண்ட ஆனே இனம்போல்
வாளி வல்வில் வயவர் ங்ேக (பெருங்கதை, 1, 56)
‘’ ‘'’ /ன் பின் ஆளி போல
ள உள்ள விங் தடங்காது (புறம், 207)
ஆளியைக் குறித்து இவை உணர்த்தியுள்ளமை காண்க.
யாகிய இனக்கிற்கே வயிரியாய் கின்று அவற்றைக் கொன்று அரு லால் இந்த வி மிருகக்திற்கு யானையாளி என்றே போ - .. முகத்திலிருந்து கைண்ேடிருக்கலால் பூட்கை - , ண்டு.
| ||
w , , , கை யானே யாளிப் பேர் (பிங்கலங்தை)
அ_வரும் லகளுல் இகன் இயல்பும் செயலும் இனிது புலனப்
யா ஃவ , கூ ட்டங்களுக்கு ஆளிபோல அாசர் கூட்டங்களுக்கு | --- |la மொய்ம் 1ணுய் விளங்கியிருங் கான் என்பதாம்.
--
_ாக்குக் கலைமையுற்று நாேக்கிானுயுள்ளமையால் மிரு *- _ம், அ. சர் மாறு: |ட்டுமீறியெழுந்த பொழுது அவரைச் _. கும் ஆண் டகைமைக்கு ஆளியும் ஈண்டு உவமைகளாய் _ _
_ழியெடு ங்கை என்றது சக்காமுடைய நெடியகை என்ற ----- செய.ா கொடை அழகுகளின் பெருமை குறித்து கின் _, க வளாகிய கிருமால் காக்கில் சக்காம் இரு த் _வலர் கையிலும் இருக்கும் என்பது கவிமரபு.
“I ()
