- - *
- ) . தசாதன தனடைய 554)
சயம் என்பாள், உண்டு கோலாம் அருள் என்.று இண்டலோடு கூறினுள். அருள் இல்லை என்று கான் எண்ணியுள்ளதாகக் கள்ளம்புரிகின்றாள் ஆசலால் இங்ானம் அாசன் உள்ளம் கான உாைத்தாள். (அன்பு இல்லை என்பதை அனுபவத்தில் கண்டுள் ளேன்; அருள் உண்டு என்பது இன்று சொல்லளவில் தெரிய
வந்தது; செயலில் காணவேண்டும் என்பது குறிப்பு.
அன்பு, ஒக் கவரிடம் உரிமை புரியும் உள்ளக் கனிவு.
கள், எளிய பியாணிகள் பால் இயங்கிய கம்ை பக்கம். அருள, |,
என் பால் கங்களக்கும் க. ானே யிருந்தால் முன்பு கருவதாக
.” க்குறுதி செய்திருக்க டக வி லங்களே இப்பொழுது கக்கரு ‘.ாங்கள் என் பாள் பண்டைய இன்று பரிந்த அளித்தி ’’ டி . ன் முள் # ரிங் ! (, ! ங் .ெ வேெ (*/ கன் - LI ம் விரிக்காமல் மிகவும் கருக்காகப் ண்டைய ‘ என்று குறிக்கது . பழமையின் Κι;)/ ao , ! பும் தெரிந்து விை o ந்து உளம் இசை ய என்க. (). க. ாை li திை கயை |க் கேட்ட வுடன் மன்னன் என்ன செ= ய்த ? ா து .ெ ன் ம)ை ன் ? எ ன யாரு ம் எண்ன கேர்வர், அங்கனம் பண் ைகாக எ ண்ணி நோக் குவா ர்க்கு அவனுடைய செயலும்
... ல்லும் அதிசயமாய்த் கோன்றும். அடியில் வருவது காண்க:
கள்ள விடும் கோதை கருத்துனர்ந்த மன்னன் | ro, C == --- * -- -- * m == | - வெள்ள நெடுஞ்சுடர் மின்னின் மின்ன 5க்கான், உள்ளம் உவந்துள செய்வைென்றும் லோபேன் வள்ளல் இராமனுன் மைக்தன் ஆணே என் முன்.. ?
(கைகேசி சூழ்வினேப் படலம், 7.)
தசரதன் உள்ளம் பறிபோய் இதில் உரையாடியிருக்கலை ஊன்றி நோக்குக. H
ா = - -| -. ‘கள்-அவிழ் கோதை என்ற த கேன் படிக்க கூங் கலையுடை
யாள் என்றவாறு கோகை=மாலை, கூக்கல். மலர்மாலை துறக்அவ தலைவிரி கோலமாய் கிலைகுலைக்து டெப்பவளை இங்ானம் உாைத் கது முன்பு குடி யிருந்த இ ன் பச் செவ்வி தோன்ற எ ன்க. புனே க்து கின்ற மாலையிலிருந்து மது வழிந்து நனைந்துள்ளதையும், அந்த மனங்கமழ் கூக்கல் இப்பொழுது விரிங் த பாக்து கவிழ்ந்து டெக்கலையும் கினைந்து கூறியபடியிது. இப்படிக் கள் அவிழ்
