5. தசரதன் தன்மை 571
கைகேசி: என்னே ஏவுவாரும் இல்லை; கூவுவாரும் இல்லை ; தாங்கள் முன்னம் தங்துள்ள வாக்கை இன்று எனக்குக் கருவ
சற்கு இங்கப்பாடு எதற்கு ?
த சாதன்:- உனக்குக் கேட்ட கற்கு வே.ணு பொருள்கள் இல்லையா ?
FTi - -- H *To -- H i. கைகேசி:- எனக்கு வேண்டி யதைக் கானே நான் கேட்பேன்.
தசரதன் :- கேட்டதை கினைக் காலும் நெஞ்சு வேகின்ற கே ! ஐயோ ! உன் நெஞ்சு எப்படிக் தனிக்கது ?
கைகேசி:-இக்கப் பஞ்சப்பாட்டு எ கற்கு உண்டும் அல்லது இல்லை என்.று இாண்டில் ஒன்றைச் சொல்லிவிடுங்கள்.
கசாகன் :-அடி பாகே ! என்குடியைக் கெடுக்கத் துணிந்து விட்டாயே; இக் கக் கொடு நீலிக்கனம் உனக்கு எங்ருெந்த வங் தது ? பெண்னென நம்பினேன் ; பேயாய் கிற்ன்ெ ருயே !
கைகே:ெ-வினே என்னே வையா சீர்கள் ! நீங்கள் வாக் அளிக்கபடி எனக்கு வாக்கைக் கொடுங்கள் ; இல்லையானல்,
இப்பொழுதே எ ன் உயியை மாய்த்துக்கொள்வேன்; சொன்ன சொல் கவருத மன்னன் என்னும் புகழோடு நீங்கள் உயிர் வாழ்ந்திருங்கள்; நான் போய்க் கொலைகின்றேன்.
இச் சொற்கள் காதில் விழவே பற்களைக் கடிக்கப் பகை கைக்க மறு டடியும் அா சன் கசையில் விழுக்கு மறுகியுழங் தான். பரிதாபமான அக்க மஅக்கங்களைக் குறித்துள்ள பாடல்
கள் அடியில் வருவன.
இந்த நெடுஞ்சொல் அவ்வேரை கூறுமுன்னே J*] வெந்த கொடும்புனில் வேல்.ந,ை க்க தொப்பச் ந்ெதை திரிந்து திகைத்தயர்ந்து வீழ்க்கான் மைந்த னலாதுயிர் வேறிலாத மன்னன். (1)
_
ஆ கொடியா ! எனும் ஆவிகாலும் அக்தோ == ஒ கொடி கேயறம் என் ம்ை உண் ை ஒ ன் ) , 5)
_ _
சா எனு எழும் மெய்த ளாடி வீழும் | 11| நாகமும் மண்ணும் வென்ற வாளால . (2)
