2528 கம்பன் கலை நிலை
தர்ம ஏவ ஹதோ ஹந்தி, தர்மோ ரசrதி ரகசித:' 'தருமத்தை இழக் சவன் தானகவே அழிகின்ருன்; அதனைக் கைக் கொண்டு கிம்பவனே அது காத்தாளுகின்றது” எ ஒா ஆர் பெT யம்புவ மந இவ்வாறு அருளியிருக்கிருர் இக் ககைய கருமக்கை இங்கே உரிமையாக இராமன் உசைக்க நேர்த்தான்.
கால காலனைக் கருதியுள்ள காலம் முடிய கேர்த்தது கரும இலக்கைக் கைவிட்ட தேைலயாம்; நான் கோலால் எய்து கொன் றதாக கினையாகே என நெறி விலகி நிலையழித்துள்ளதை கினேயச் செய்தான். திேக்கேடே உயிர்க் கேடாம் என உண நேர்க்கது.
மேவரும் தருமத்துறை மேவிர்ை. என்றது அரிய தரும கெறிகளில் ஒழுகின பெரிய சவசி களும் பிழை புரிந்தமையால் சிறுமை அடைக்க சிசழித்துள்ளனர் எனச் சில சரி க உண்மைகளைக் கருதி எழுக்கது. பாவாயினும் தவறு செய்தால் அவசக்குத் தெய்வ கண்டனே உண்டாம் என விதி நியமங்களை வி ைக்.ெ மதியழித்து மாள நேர்க் கதைத் தலைக்கின்ை.
o தேவரும் உளர் தீமை திருந்தினர்.
மனிதர் மாக் கிாம் அல்ல; சிறக்ச பதவியில் உயர்த்துள்ள தேவர்களிலும் தீமை செய்து கண்டனே அடைக்க திருந்தி உய்ந்தவரும் உளர் என இங்கனம் உசைக்த க் கே ன்றினன். இந்திான் வருணன் முதலானவர் இங்கே சிக்சனசெ ய வங்கனச்
அகலிகையை விரும்பி இக் கிான் அடைந்த ஸ்ள அவமான மும் துயரங்களும் குறிப்பாக ஈண்டு உணர்க்க நே ன அக்க வான வர் வேக் கன் மக கைவே இங்க வசன ர வேங் கன உதித்துள் ளமை உய்க் தன வுரியது. காம இச்சையில் கக்கை இழித்து பழியடைக்கது போலவே மைக் கனும் இழித்த அழிவடைய தேர்ந்தான் என் த ஒர் ை கொள்ள லக் கது. அ வ்வளவு வல்லவ ாாயினும் தீவினை செய்தவர் அல்லலடைக் க. அழிக்கே போவர் என் னும் உண்மையை உள்ளம் தெரிய உணர்த்தின்ை இனையது ஆகலின் எக்குலத்து யாவர்க்கும் வினே யில்ை வரும் மேன்மையும் கி/ம்மையும்
தனது வாக புமையை முடிக்க கேர்ந்து இறுகியில் من 7 سهلة قي முடிவு கூறினன் : இனையது அ ைறது மேலே பேசிய சருமரீ கிகளை எல்லாம் தொகுத்துச் சுட்டி வகுத்துணர வைத்தான் i
