பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 7.pdf/291

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

7. இ ரா ம ன் 2711

நாடு கின்றது நண்ணிய கால்பிடித்து ஒடு கின்றதும் ஒத்துளன் ஆயின்ை. (4) உருக்கொள் ஒண் கிரி ஒன்றினின்று ஒன்றினைப் பொருக்க எய்தினன் பொன்ைெளிர் மேனியான் அருக்கன் மாவுதயத் தின்கின்று அத்தமாம் பருப்ப தத்தினே எய்திய பண்பில்ை. (5) தன்துணைத் தமையன் தனி வாளியின் சென்று சேணுயர் கிட்கிங்தை சேர்ந்தவன் குன்றில் கின்ருெரு குன்றினிற் குப்புறும் பொன்றுளங் குளைச் சியமும் போன்றனன். (6) கண்ட வானரம் காலனைக் கண்டபோல் மண்டி ஒடின வாலிமகற்கு ஐயா! கொண்ட சீற்றத்து இளையோன் குறுகினன் சண்ட வேகத்தி ல்ைஎன்று சாற்றலும். (7) அன்ன தோன்றலும் ஆண்டொழி லான் வர - இன்ன தென்றறிவான் மருங்கெய் தின்ை

மன்னன் மைந்தன் மனக்கருத் துட்கொளாப் பொன்னின் வார்கழல் தாதையிற் போயின்ை. (8) அண்ணனுடைய ஆணையின்படி இலக்குவன் ட்ெகிங்தைக்குச் சென்ற விசக் காட்சியை இங்கே வியக்க பார்த்து உவக்க கிற் ன்ெருேம். வில் எக்கி போர்க் கோலம் கொண்டு போனது

பெருமித நிலையில் இராச கம்பிரமாய் மிளிர்கின்றது.

தமையனக் கனியே விட்டுக் காரியம் கருதி இளையவன் விசியமாய் கிாைந்து பிரிந்து போயினும் இருலகு"-" உள்ளங் களையும் உரிமைப் பாகங்களையும் ஒருங்கே கெரிக் து அன்பும் பண்பும் பெரு ைஆர்வ மீதார்க்க மகிழ்சின்குேம்.

சேணின் நீங்கினன் சிங்கையுள் நீங்கலான்.

இந்த வாசகம் இனிய இத்தனைகளை யுடைய க.

கம்பி பிரிந்து போகும் போது இக் கம்பி யிருந்த கிலையை இங்ங் ைம் கன்கு காட்டி யிருக்கிரு.ர். வெளிப் பார்வையில் அயலே

rr. = "TE H. H H o i. -&lТ Іт Lгут піш விலகிப் போன அலும ஒருவரை ஒருவா பாது பம் tங்காமல் உள்ளம் மருவியிருக்க உழுவலன்பையும் கெழு தகைமையையும்

விழிகளிட்ட கோக்குன்ெருேம். விளைஅ* உணர்கின்ருேம்,