7. இ. ராமன். 279 7
என்.று இராம லட்சமனர்கள் இறக்த படுவார்கள்; அவர் படின் அயோத்தியிலுள்ள பாக சத்துருக்கனர் முகவிய யாவரும் மாண்டு போவமே! அத்தே ஒரு சான சியம்மையால் உலகக் திற்கு எவ்வளவு துன்பங்கள்! என உள்ளம் துடித்த அழுகள் ளான் . அங்க கன் இங்ான ம் அழு தன் மறுகியபொழுது சாம்புவன் முதலிய அனைவரும் பரிக் து பகைத்தார்.
அனுமான் எல்லாசையும் இாங்கி நோக் .ெ உறுதியும் தெளிவும் ஊக்கமும் கூறினன்.அவ னுடைய உரைகள் உணர்வொளி விசின.
அனுமான் தேற்றியது.
தலைமை அதிபதியான அங்க சுன் தளர்த்து த விக்கவே வான ார்கள் யாவரும் வாழ்வை வெ. க்தனர். உண்ணுவிாகமிருன்து உயி ைtத்து விடலாம் என் ஆறு உசதி பூண்டனர். எண்ணு கன எண்ணி இனங் க. ம.கவே அனுமான் அனேவரையும் உவக்க நோக்கி ஊக்கியுரைத் தான். 'இன்னும் தேடவேண்டிய இடங்கள் எவ்வளவோ உளளன ; இக்க அண்டக்கில் ஒரு சிறிது தான் தேடியிருக்கிருேம்; அகற் குள் இவ்வாறு வாடி வருங்துகிறீர்கள். வினே க் கிட்பம் என்பது என்ன? மனக்கிட்பமே. கருமமே கண் ளுய்த் துருவிக் கேடி அம்மையை காம் கண்டு பிடித்தால் இம்மை யும மறமையும் என்றும் மக்கு இன்பமே. காலம் கடக்காலும் காரியம் கைகூடி ல்ை கவனே சவறியது என்.ற எ வரும் கம்மை இகழ்ந்து கூருர். புகழ்ங்கே பேற்றவர். உரிய கருமத்தில் உள்ளம் ஊன்றி ஊக்கி முயன்ருல் அது ஒரு பெரிய பாக்கியமேயாம். வினையான்மையில் மூண்டவர் இடையில் களர்க்க கிம்பது இழிக்க செயலாம் யாண்டும் களாாமல் முனைந்து முயல்வதே உயர்ந்த ஆண்டகைமையாகும். கரு மம் பு f வ தி ல் மூண்டு தொடர்ந்து மாண்டு போக நேரினும் அவனேக் கருமதேவதையும் தருமதேவதையும் வியன்து பேணி உவத்து கொண்டாடுகின்றன. போர்முகத்தில் பொன்றினுல் வி. சுவர்க்கத்தை அடைதல் போல் கருமவிாரும் பெருமை மிகப் பெற்றப் பேரின் பம் அடைகின்ற னர். உள்ளத்தின் உறுதியளவே சிவர்கள் உயர்க்க கிலைகளைப் பெறுகின்றனர். பாண்டும் பாதும் தள சாக மனவுறுதியே வீரம் என்னும் வியன் பெயால் வெளியே விளங்கி கிற்கின்றது. விசர் கள் தனி நிலையினர். எவ்வழியும் கிவ்விய மகிமைகளையுடையவர்.
