7. இ சா ம ன் 2.473
(தாயவன் என்றது மனம் மொழி மெய்கள் புனிசனயுள்ளமை,
கரு கி. வாய்மை தாய்மை வண்மை கிேகளில் யாண்டும் உயர்ச்,
துள்ள அந்தப் புண்ணிய மன்னனுடைய புசல்வனை நீ இவ் வாரு பாவம் செய்ய நேர்ந்தாயே! என்று ஆவலிக்கிருக்கிருன்.
தாயவன் மைக் கனிடம் யேது கண்டத கோயாய் கின்றது.
இப்ரதன் முன் தோன்றிேைய! என்றது பரிதாபம் தோய்க்து வந்தது. இனிய ர்ேமைகள் யாவும் வாய்த் து எவ்வழியும் கரும குண சிலயுைள்ள அக்கப் புனிகன கினேவுக்கக் கொண்டுவக்கது தனது கிலைமையை கினைந்துகொள்ள.)
அண்ணனை உன்னேயே கண்னும் உயிருமாய்க் கருதி யாண்டும் உருகி வழிபட்டு வருகின்ற பாகனுடைய பண்புகளை யும் பாச கே சங்களையும் நீ நன்கு அறிந்து அனுபவித்திருக்கிருய்.
என் கம்பி ஃ ன் ைேடு ம7. பட்டுக் கதிமொழிகள் பேசிக் கொடுமைகள் செய்து என்னக் கொல்ல மூண்டான்; அதனே கேரே கண்ாைக் கண்டு கொண்டுள்ளாய், நீ நல்ல திேமான் ஆல்ை இப்படிப் பொல்லாக பியர் உலக க்தில் இருக்கலாமா? என்று உள்ளம் கொகிக் து அவனக் கொன்றிருக்கவேண்டும்; அங்கனம் கொல்லாமல் விட்டு என்னேன் கொலை செய்துவிட் டாயே! உனது கொலை கிலே குலை துடிக்கச் செய்கின்றது.
பாகன் உன் ஆன ர்ேக் து வைது சண்டைக்கு வக்கால் நீ சம்மா இருப் உன் . ள்ளம் கொதிப. கா: உணர்ந்து சிங் கித்துத்துப் சர்! - ன் கம்பி .ெ ல் லா கன .ே சி என்னேப் போருக்கு அழைக் க ை கே கக்கு கேர் சீ டார்க் கிருக்கிருய் பார்த் தும் கடுவு கிலேயுடன் கிபாபா ரியாமல் கொடுமை செய் துள்ளாய்; கெஞ்சம் கோடி வஞ்சமாய் கின் இவ்வாறு வகை புவியலாமா? எல்லாரும கியாயமாய் கடக்கவேண்டும்; நெறி மறையே ஒழுக வேண்டும் என உலகி, கு லலாம் போதித்து வருகின்ற 岛 LJouນ r யிழி து அகியாயம் செய்யலாமா? 店 விழைக் து செய்கிற பழியும் சீமையும் புகழும் நன்மையுமாய் விளைந்து வடி ைே: நீதி கிலேய ப் , . ந%ண வடிவ:மாய் க், கரும மூர்த்தியாய் மருவியு ள ரத ைேடு பிறக் கிரு கதம் தீதான பழி கிலையிலிழின் த து கொடி ய மை வேதனையாய் உயிாைவாட்டு
310
-
H
