7. இ ரா ம ன். 2845 கழல் என்னும் காலணியின் கிலையும் சீர்மையும் இவற்ருல் அறியலாகும். இந்த அருமைச் சின்னத்தைப் பெரும்பாஅம் விார் களே அணிய உரியவர் ஆதலால் வீரக்கழல் என இதனே வழங்கி வருவர். பொது மக்கள் அணிகின்ற கண்டை காப்பு முதலியன இதளுேடு சேசா.அருக்கிறலின் அறிகுறியாய் இது கிருக்கியுள சி. சிறந்த விசத்தின் அடையாளமான கழல் இல்லாத காலே இல்லை என்ற கனல் எல்லாருடைய கால்களிலும் அக்க அணி அலங்காாமாய் அமைந்திருந்தது என்பது துலங்கி கின்றது. ஆகவே அவ்ஆனிலுள்ளவர் யாவரும் விார் என்னும் உண்மை வெளியே தெளிவாயது. தாம் பெரிய போர் விார் என்பது தெரியக் காலில் கழல் அணித்திருந்தது சரி, கையில் அயில் எங்கி வந்தது என் போரில் பேராசையுடையவர் ஆதலால் அக்க ஆசை மிகுதியால் அயில் மேல் நேசம் பூண்டு கொண்டார் என் க. கோலர் எப்பொழுது கேர்வாோ என்னும் ஆவ அடைமையும் அயிலுடைமையால் அறிய வக்கது. அயில் = வேல். கால அயில் என்ற து அதன் கொலை கிலை தெளிய. யார்மேல் வீசினும் அவரை காசம் செய்க விடும் என அயிலின் இயலுனா வக்கது. எப்பொழுதும் கோபத்தால் சிவத்த கண்ணாாய் இருங் கமை யால் அழல் உடைமை கண்அணுக்கு உரிமையாய் அமைந்தது. அழல் = .ே தீக் கண்ணர் என்னும்படி விழிகள் சிவக் கிருந்தன ை ைலதகுல அவருடைய உள்ளத்தின் வெகுளி கிலை தெள்ளக் தெளிய கேர் க.து. காவில் கழ லும், கையில் அயிலும், கண்ணில் அழலும் காட்டினமையால் வீச வெறியாாய் பாண்டும் அவர் ஈண்டியிருக்கமை விளங்கி கின்றது. கையது வேலே: காலன புனேகமுல், மிெய்யது வியரே மிடற்றது பசுமபுண் , வரிவயம் பொருத வயக்களிறு போல இன்னும மாரு து சினனே, அன்னே உய்ந்தனர் அல்லர் இவன் உடற்றியோரே: செறுவர் நோக்கிய கண் தன் சிறுவனை நோக்கியும் சிவப்பு ஆணுவே: (புறம், 100)
