90
10.
15.
20.
25.
கொன்று உணல் அஞ்சாக் கொடுவினைக்
பெரும் பெயர் முருகன்
செவ்வேள் பாயிரும் பனிக்கடல் பார்துகள் படப்புக்குச் சேய் உயர் பிணிமுகம் ஊர்ந்து அமர் உழக்கித் தீஅழல் துவைப்பத் திரியவிட்டு எறிந்து நோயுடை நுடங்குசூர் மாமுதல் தடிந்து வெற்றியின் மக்களுள் ஒருமையொடு பெயரிய
, , , கொல்தகை மாய அவுணர் மருங்கு அறத் தபுத்தவேல் நாவலந் தண்பொழில் வடபொழில் ஆயிடைக்
குருகொடு பெயர்பெற்ற மால்வரை உடைத்து
மலையாற்றுப் படுத்த மூவிரு சுயந்தலை! 'மூவிரு கயந்தலை, முந்நான்கு முழவுத்தோள் ஞாயிற்று ஏர் நிறத்தகை, நளினத்துப் பிறவியை; காஅய் கடவுள் சேஎய்! செவ்வேள்! . - சால்வ! தலைவ! எனப் பேஎ விழவினுள் வேலன் ஏத்தும் வெறியும் உளவே; - அவை-வாயும் அல்ல; பொய்யும் அல்ல; நீயே வரம்பிற்று.இவ் வுலகம் ஆதலின் சிறப்போய் சிறப்பின்றிப் பெயர்குவை; சிறப்பினுள் உயர்புஆகலும் * பிறப்பினுள் இழிபு ஆகலும் ஏனுேர்நின் வலத்தினதே;
ஆதி அந்தணன் அறிந்து பரிகொளுவ -
வேத மாபூண் வையத்தேர் ஊர்ந்து நாகம் நாணு மலைவில் ஆக - மூவகை-ஆரெயில் ஓர்அழல் அம்பின் முனிய மாதிரம் அழல எய்து அமரர் வேள்விப் பாகம் உண்ட பைங்கட் பார்ப்பான் உமையொடு புணர்ந்த காம வதுவையுள் அமையாப் புணர்ச்சி அமைய, நெற்றி . . .
