பக்கம்:பொன்மணித் தீபம்.pdf/33

33 அந்த ரோஜா நிற டைரி அவள் பார்வைக்கு இலக்கானது, உள்ளே அஞ்ஞாத வாசம் செய்த மாதிரி இருந்த அந்த இரண்டு கடிதங்களையும் மாறிமாறிப்பார்வையிட்டாள், அத்தான்! நீங்க என்ன மன்னிச்சே ஆகனுமுங்க -மார்பகம் எம்பிப்புடைத் தது. இந்நேரம் என்ைேட எக்ஸ்பிரஸ் லெட்டர் என் அன்பு அத்தான் கையிலே கிடைச்சிருக்கலாம் வலது கண் துடிக்க லாமோ?... கையில் கடிதங்கள் துடித்தன!. அப்போது, அங்கே தோழி நிர்மலா வந்து நின் ருள் * மஞ்சு, நான் உன்னை மீட் பண்ணுற போதெல்லாம் நீ லெட்டரும் கையுமாகவே காட்சியளிக்கிறே, ஒ மறுபடியும் உன் அன்பு அத்தான் ரிமைண்டர் அனுப்பிச்சுட்டாங்க்ளா? . என்று சிரீத்தாள்,

• அன்றைக்கு நீ ஆருடம் சொன்ன அதே லெட்டர்தான், நிர்மலா என்ருள் மஞ்சுளா நிதானமான அமைதியோடு,

ைஒஹேர, அப்படியா? இன்ைெரு லெட்டர் தென்படுதே. மஞ்சு? அது..?

• அதுவா? அது நான் என் அன்பு அத்தானுக்கு அனுப் பின தபாலின் நகல் :

சாப்பாடு இந்தத்தை, மாதத்தி லேயே கிடைச்சிடும்னு சொல், அப்படித்தானே, மஞ்சு?" எதிர்க்கப்படாது இருக்கிற கேள்விகளுக்கே என்னலே விடை சொல்ல முடியலே. இந்த நிலமையிலே, நீ வேறே கேள்விக்கணகளைத் தொடுத்துக்கினு இருக்கிறீயே? ஒரு அன் புக் கட்டன் இடப்போறேன், செய்வாய நிர்மலா ? . உன் அன்புக் கட்டளையைச் சிரமேல் ைேட தலையாய கடமையாச்சே, மஞ்சு? - முறுவலி மத்தனமான அன்பு,