இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
சுந்தர சண்முகனார்
57
- திருவ ருட்டிற மருவியாங் கிருந்துதீம் புனலூர்
- மருவு முத்தர புலிசைமா நகர்தொழ வந்தார்” (32)
- “தென்னகன் கரை யிருந்தனர் யாவருஞ் சிறந்த
- மன்னு முத்தர தீரத்தின் வகைகுறித் தார்க்குத்
- தன்னை யொப்பருங் கலங்களுந் தெப்பமுஞ் சாரா
- வன்ன பேருடற் கும்பத்தி னனைத்தவு மணையா (35)
- “உத்த ரத்திருப் புலிசைமா நகர்தொழ வுற்றேன்
- தத்து வெண்புனல் சாகரத் தோடெதிர் தயங்கி
- முத்தம் வாரியெற் றலைகளு மலையென முயங்கச்
- சித்த சாமியில் ஆறுஇடை தடுத்ததென் செய்கேன்” (39)
- “உயிரும் யாக்கையு மகிழ்விக்கும் வல்லப முடையீர்
- தயிரின் வெண்ணெய்போல் மறைந்தருள் இறைவர்நீர் தாமே
- செயிரறுத்தெனை அக்கரை ஏற்றுதிர் சேர்ந்தோர்
- அயர்வ றுக்கும் அக் கரையேற விட்டவ ராவீர் (41)
- கெடில மாதி பாடலேச் சுரனிகே தனத்தின்
- வடதி சைக்கணே மன்னுவித் துமைக்கொடு போதும்
- புடவி தன்னிடைத் தாள்துணை ஊன்றியே போந்து
- கடவுள் ஆலயம் கண்ணுறீஇ வழிபடும் என்றார். (45)[1]
- அட்ட சித்தியும் புரிகுவோ மாதலி னுமக்காம்
- இட்டம் யாவையும் செய்குது மெனவுரைத் திரைத்த
- மட்டு வார்புனல் வடதிசை மருவவேத் திரத்தால்
- தொட்டு நீக்கினர் அவ்வழி யேகின துனைநீர் (47)[2]
- அன்ன ராமிரு முனிவரர்க் கபயமீங் தப்பான்
- மன்னு தீம்புனல் வடதிசை மருவிடப் புரிந்து
- முன்ன மேதிப்பின் வரவருள் செய்தனர் முனியைப்
- பன்னு சித்தர்பின் மாணிக்க வாசகர் படர்ந்தார். (49)
