214
ஊட்டும்
ஏறப்பண்ணும்.
ஊழ் - முறை
ஊன் தசை.
―
எஃகு - வேல்
எக்கர்
—
இடுமணல்.
எடுப்பி - துரத்தி, ஓட்டி
எய்தி – பெற்று.
எயில்
எயினர்
எழில்
-
மதில்
வேடர்.
அழகு
மறைமலையம் - 9
எறிப்ப - ஒளிவீச, “எறித்தரு கதிர்
தாங்கி” கலித்தொகை.
எறுழ் – வலிமை.
ஏகினும் - சென்றாலும்.
ஏமாப்ப - மகிழ, “காமர் நெஞ்ச மேமாந்துவப்ப" என்றார் புறநானூற்றினும்.
—
ஏய்க்கும் ஒக்கும்.
ஏழகம் - ஆட்டுக் கிடாய்; இச்சொல் 'மேழகம்' எனவும் வரும், பிங்கலந்தை.
―
ஏறு எருது.
ஏற்றை – ஆண்நாய்,
ஒக்கல் - சுற்றம்.
ஒருவேம் - நீங்கேம், பிறழ மாட்டேம், திவாகரம்.
―
ஒல்க சாய.
ஒள்எரி - ஒளிபொருந்திய நெருப்பு
ஒளியர்
வெளிச்சம்.
ஒளிநாட்டார்.
ஓக்கிய - ஓச்சிய; செலுத்திய,
எடுக்கப்பட்ட, புறநானூறு,
புறப்படவிட்ட, சிந்தாமணி.
ஓதம் – ஈரம், பிங்கலந்தை, அலை,
ஓம்பி
புறப்பொருள் வெண்பா மாலை “ஓத நீர்வேலி"
பாதுகாத்து.
ஓர்க்கும் செவிதாழ்த்துக் கேட்கும்,
புறநானூறு.
ஓர்த்தும் கேட்டும்.
ஓரி - முதுநரி, திவாகரம், பிங்கலந்தை.
ஓவம் - சித்திரம்.
கடி - அச்சம், காவல்.
கடிந்து – நீக்கியும்.
கடியரண் - காவலமைந்த அரண்.
―
கடை தலைக்கடை, தலைவாசல்.
கடைக்கங்குல்
கண்
இடம்.
―
கடை யாமம்.
கண் அடைஇய - கண் அடைத்த, கண் துயின்ற.
―
கண்ணி ஆடவர் முடிமேற் சூடும் மாலை.
―
கணம் (வடசொல்) - தொகுதி. கதிர்ச்செல்வன் பகலவன். கதிர்ப்ப - ஊளையிட. 'கதிப்ப
எனப் பாடங் கொள்ளுதலு மாம், என்னை? காரைக் காலம்மையார் மூத்த திருப்பதிகரத்தில் “ஊமைக் கூகையும் ஓரியும் உறழுறழ் கதிக்கும்” என்றாராகலின்.
