பக்கம்:மின்னல் பூ.pdf/94



மறந்து நீ வாழ்க

மறந்து நீ வாழ்வாய்—இனிமேல்
மறப்பதே வாழ்வாம்

குழந்தைப் பருவமுதல்
கூடநாம் வளர்ந்ததும்
கொஞ்சியே இருவரும்

ஆடி மகிழ்ந்ததும்

(மறந்து நீ)

நாளொரு மேனியாய்
எழில் கொண்டு நின்றதும்
நல்ல கதைகள் சொல்லிச்

சிரித்துக் குதித்ததும்

(மறந்து நீ)

உணர்வெலாம் காதலாய்
ஓங்கும் பருவத்தே
ஊரைவிட்டே ஆற்றின்

ஓரத்தில் சென்றதும்

(மறந்து நீ)

மாயமாய் நானென்றன்
கண்களை இழந்ததும்
மனத்தினில் ஓங்கி வளர்

கோட்டைகள் இடிந்ததும்

(மறந்து நீ)

94