224
வறலு: வரலு (தெலுங்கு)
(ஒளிவிடுதல் என்னும் பொருளது). ஞ ண ந ம ன மகரம்
மகர, வகர மாறுபாடு காணப்படுகிறது.
மயல்-வயவு (வயவு-ஆசை)
வானம்-மானம் .
வேய்-மேய்
மீசை-வீசை -
மிருகம்-விருகம் (சோழர் கல்வெட்டு)
மன-வனை. 2 - -
வகர மரங்களுள் எது பழையது என்று கூறுவதற் கில்லை. தென் திராவிட மொழிகளில் இம் மாற்றம் பழங் காலத்திலிருந்தே நிகழ்ந்து வருகிறது.
கவனம் (தமிழ், மலையாளம்) கமணமு (தெலுங்கு)
நவை (தமிழ்)-நமை (தமிழ்)-நமச்சல் -
மகர, னகர மாற்றங்களும் பழிந்தமிழில் நிகழ்ந்துள்
N .
மரம்-மரன் (தமிழ்); ம் (ர்)ானு (தெலுங்கு)
நிலம்-நிலன்; முகம்-முகம் இடம்-இடன் (தமிழ்)
முப்பது என்பது துப்பது எனத் திருச்சி, தஞ்சைப் பகுதிகளில் வழங்குகிறது. நாற்பதை ஒட்டி முப்பது, நுப்பது எனத் திரிபு பெற்றது. ” . ககரம்
நகரமும், னகரமும் துழ்நிலையொட்டி மாறிவரும் மாற் ருெலிகள் எனலாம். நகரம் வருமிடத்தில் னகரம் வருவ தில்லை.
நகரம் பெற்ற வடிவமும், பெருத வடிவமும் என இரு
வடிவங்கள் வழங்கின.
நீர்-ஈர்; நோய்-ஒய்
1. C. D. P.--L. 97 2. C. D. P.–L. 126 3.
C. D. P.-Lu. 128
