20 தோலஸாணத்துக்குட்லாக்கி, காத்த வித்யா வனாத இருந்த புண்யபாபரூப கர்மாநு குணமாக மாறிமாறிப் பாது படம் பிறந்து, பிறந்த ஜந்மந்தோறும் துரந்ததாபத்ரய தவாநல தஹ்ய நாராய், இப்படி அநாதி காலம் போறாநிற்கச் செய்தேயும், அதீ கைத மறியாமையாலே, அதிலே ஒரு காலே ஸமன்றிக்கே கர்ப்ப இந்ம பால்ய யெளவந வார்த்தக மரண நாகரூபாவஸ்தா ஸப்தக ந்தை ப்ராபித்து, துாக்கபரம்பரைகளை யநுபவித்து, இப்படி அந இக்லேUTபாஜநமான ஸம்ஸார ஸாகரத்திலே அழுந்திக்கிடந்தலை நிற சேதாருடைய அநர்த்தவிமேஷத்னத யநுஸந்தித்து, இவர்கள் டைய உஜ்ஜீவநத்துக்கு க்ருஷிபண்ணிக்கொண்டு போருகிற பவபூதஸுஹ்ருத்தான ஸர்வேஸ்வான், (எ) '(வணவonou,தி வக வொ உாரே ஜெக-வி? | ஜீவெடி -வோ $$க - வெ ஷொ? கரவாகாவ.) வஜாயதே என்கிறபடியே, தன்னு டய திருவுள்ளத்திற் பிறந்த அபாரகாருண்யத்தாலே, (அ) 'ஜாய நலஹிவா - ஷ யாவபெநய் -- நஸோலிக வியெழெெவேெரக்ஷாய விதகள் என்கிறபடியே, ஜாய பாக்காலத்திற்பண்ணின விசேஷ கடாக்ஷத்தாலே நிரஸ்த ரஜஸ்த பேகனாப், ப்ரவ்ருத்தஸத்வகுணகனாய், முமுக்ஷ-வான சேதந்னு கு தத்வஜ்ஞாநம் பிறந்தாலல்லது மோ கூலித்கியில்லாமை பாலே, த்வஜ்ஞாநம் ஸம்பாத்யமாமளவில், அது ஸாஸ்த்ரஜாயமாதல் யதேU0கம்யமாத லாகவேண்டுமாகையாலும், பாஸ்த்ர ஜந்யமா வில் (சு) 'மாஜி ஜதா நவஹ - தொ' என்கிறபடியே நக்லேஸ்ஸாத்யமாகையாலே துஸ்ஸாத்ய மாகையாலும், வரும் ஸாதிக்கப்பார்த்தாலும் (கா) 'கந்தவராவஹ வெறித் வழுகாலொவ்ஹவப்ஐவிழா." என்கிறபடியே, சேதநர் மால் நதிகளுமாய், மகதாயுஸ்ஸாக்களுமாய் அதுக்கு மேலே விக்ரங்க நம் அருந்தங்களாயிருக்கையாலே எல்லார்க்கு மொக்க ஸித்திக்கை 'தாகையாலும்; இனித்தான் பாஸ்த்ராப்யாஸ்த்துக்கு அந்திரி | ஸ்ரீஹுத்ராதிகளுக்கு முடிகூ த்வ முண்டானாலும் இந்தமாம்படி யிருக்கையானும்; அதேசமயம் " கி. கம்: 3மொன் மகால்லிமயைர் வாக்கா
