அக்கராய வ்யாகம் அந்த காலக்கந்தர்யாமியாய் ஓரீரத்துக்கு ஆத்மாவைப் போடேடபத்துக் கும்பிமாரியாயிருக்கிற - பரமாத்மாவினுடைய ஸ்வரூபத்தை யறிகை புத்யாரோ ஹக்ர மமாகையாலே யருளிச் செய்தார்கள். அசிதுபக்ரமமாகச் சொல்லுகிறவிது, (உக) ( அங்கமயம் தொடங்கி "ஆநந்தமயன் அளவும் ஆரோஹித்த ஸ்ருதிமர்யாதைக் குச்சேரும்; சிதுபக்ரமமா கச சொல்லுகிறவிது, (கசு) "பொகா மொ ம, வெறிதா;" இத்யாதிஸ்ருதிக்குச் சேரும்; ஆகை யால், இரண்டுக்ரமமும் வேதாந்தமித்தம்; (உ) (விடிவிதா கதவாவ என்று ஆளவந்தாரும், (உங) (களெஷவிடிவி ஓ - மெஷிணெ என்று பாஷ்யகாரரும் அருளிச்செய்த வசநங்கள் உபயகோடியிலும் சேரும். எங்ஙனே யென்னில்; சிறுபக்ரமயோ ஜநைக்குத்தானே ஸ் வர ஸமாயிருந்த திறே. அசிதுபக்ரமயோஜ நையில் வந்தால் க்ரமவிவகூ பாவன்று, அவர்களப்படி. யருளிச்செய் தது; ஸமஸ்தபதமாக வருளிச்செய்கையாலே. ஸமாஸத்தில அப்ய ர்ஹித மாதல், அல்பாச்தரமாதல் முற்படக்கடவதென்கிற ந்யா யத்தைப்பற்ற அல்பாச்தரமான சிச்சப், நம் முன்னாக வருளிச் செய்தார்களித்தனை. அப்பர்ஹிதனான ஈஸ்வரன றன்னை முதலிலே டாதே, சிச்சப்தத்தாலே சேதநனைச்சொல்லிற்று, (உச) "காவ தாவை-வ-” என்கிற வஙUDாஸநபலத்தாலே; இபபடி யிரண்டு க்ரமமும் வேதவைதிகபரிக்ருஹீதமா கையாலே, இரண்டும் முக்ய மென்று கொள்ளக்குறையிலலை. சிச்சப்தம், (உடு) வூெ க்ஷொவாலிஜிசு வஸலவி, சிவ உஜிலெக நா'ே ' என்று, ஜ்ஞாநவாசிஸப்தங்களோடே ஸஹபடி.. மாகையா லும், ஜ்ஞாநாஸ்ரயவஸ்துவில் இதுக்கு ப்ரஸித்திப்ரா ஈர்ய "மில்லாமையாலும், (கச) (க்ஷராதா நா வீலகெ டிெவவாகம் (உசு) (ய சூ தாந தேரொயயே தி யரே தாந வெடி யஸ,பாதா சீரடி" (உள்) 'சூதாலொக்ஷா:" (அ) "சூ தாஜக ெேயானோ? என்று, இப்படி ஸ்ருதிஸ்ம்ருதிகளிலே பலவிடங் களிலும் சொல்லுகையாலே, ஆத்மUnப்தத்துக்கு ஜீவவிஷயத்தில் 1125
