திக்ப்ரகாணம் (உ) ஆர்ஹதர் ஆத்மாவை தேஹபரிமாணன் என்னார்கள். (உச.) அது ஸ்ருதிவிருத்தம். களிலே வ்யாபித்துச் செய்யவேண்டுகையாலும், ஆன்மா ஸர்வ அசித்தத்வ வ்யாபக னாகைபாலே, அவற்றிற் காட்டில் அத்ய ந்தஸுடி மபூத னாகையாலும்; வ்பாப்யமாய் ஸ்த்தூலமா யிருக்கிற விவை வ்யாபகமாய் ஸமமான ஆத்மவஸ்துவை வ்யாபித்து விகரிப்பிக்க மாட்டாமையாலே, மஸ்க்ராக்சிஜலவா தா தபாதிகளா லேவ ரும் சேதா தஹந க்லேபந லோஷணங்களுக்கு அநர்ஹ மா யிருக்குமெனகை. (எ அ) "ெெ ந ந. அரிந கி பாலு மணி ெெ ந நா உஹ திவாவக நகெவா கெடியதாவொ நமோஷய திரோ தன் சுெெ.ாய ஷோவொ ராய் கெ செyr>லொடி)வனவவ 1 நி க ) 20 வ-ழ தஸாண - வாெ யா ஸநாத் ந8 என் றருளிச்செய்தானிறே. 19 (உங) (அ - கை) இப்படி, நிர்விகா பரமான ஆத்மவஸ்து ஒர்கு பரிணாமித்வங்கொள்ளும் ஆர் ஹகமதம் அயுக்தமென்னுமிடத்தை தர்பபிப்பிக்கிறார் மேல்; (ஆர்ஹதர்) இத்யாதியால், (வ-ம் ) ஆர்ஹதராகிறார் - ஜைநர். அவர்கள் (எக, வாலெ. ரெவெடி. நா இத்பாகிப் காரேண ஆபாதசூ-ம் தேஹத்திலுண் டான து காத்ய நுபவம், ஆத்மாதேஹபரிமாண னல்லாதபோது கூடாது; ஆகையால், ஆத்மா ஸ்வகர்மா குணமாகப் பரிக்ரஹிக் கும ச ஜ பிபீலி காதி ஸ்ரீரங்களுக்கு அநுகூலமாக பரிணமித்து, தத்தத்தேஹபரிமாணனாயிருக்குமென்றிரே சொல்லுவது. அத்தை யருளிச் செய்கிறார். (தேஹபரிமாணனென்னார்கள் என் ). (உச) (அ-கை) அத்தைநிராகரிக்கிறார்; (அதுஸ்ருதிவிருத்தம்) என்று. (வி-ம்) இவ்விடத்தில் இவர்க்கு விவக்ஷிதையான ஸ்ருதி யேதென்னில்; (க்க) சுரதா ஷா ஹா. என்று, ஆத் மாவினுடைய நிர்விகாரத்வப்ரதிபாதிகையான ஸ்ருதியாகவேணும்; (கேஹபரிமாணன் என்கிற பாசம், ஆத்மா நிர்விகாரன் என்கிற
