ஆர்த்திபிரபந்த வ்யாக்யானம். இவ்வுலகிலினியொன்று மெண்ணாதே நெஞ்சே? இரவுபகலெதிராச ரெமக்கினிமேலருளும் அவ்வுலகை யலர்மகள்கோ அங்கிருக்கு மிருப்பை யடியார்கள் குழாங்கடமை யவர்கள் நுபவத்தை இவ்வுயிருமதுக்கிட்டுப் பிறந்திழந்து கிடந்த தென்னுமத்தையென்று மதுக்கிடைச்சுவராய்க்கிடக்கும் வெவ்வினையால் வந்தவுடல் விடும் பொழுதை விட்டால் விளையுமின்பந்தன்னை முற்றும் விடாமலிருந்தெண்ணே. நெஞ்சே = மநஸ்ஸே, இவ்வுலகில் = இந்த லோகத்தில், இளிஒன் றும் = இனியொன்றையும், எண்ணாதே = சிந்தியாதே, இரவு பகல் = இ ராப்பகலும், எதிராசர் = எம்பெருமானார், எமக்கு = நமக்கு, இனிமே லருளும்= இனிமேல் ப்ரஸா திக்கும், அவ்வுலகை=வானுலகான அந்தலோ கத்தையும், அலர்மகள்கோன் = புஷ்பவாஸி.நியான பெரியபிராட்டியார்க்கு வல்லபனான ஸர்வேஸ்வரன், அங்கு = அந்தப் பரமபதத்தில், இருக்குமிரு ப்பை= திவ்யஸிம்ஹாஸநத்திலே எழுந்தருளியிருக்குமிருப்பையும், அடியா ர்கள் = நிதயஸ் ரிகளுடைய, குழாங்கள் தமை =ஸமூஹங்களையும், அவர் கள் அநுபவத்தை = அவர்களுடைய ஹர்ஷத்துக்குப்போக்கு விட்ட நுபவிக் கும் அநுபவத்தையும், இவ்வுயிரும்= இந்த அத்மவஸ்துவும், அதுக்கு = அந்த போகத்துக்கு, இட்டுப் பிறந்து = ப்ராப்தனாய் நின்று, இழந்து கிடந் தது = அத்தைப் போக கடித்துக்கொண்டு கிடந்தது, என்னும் ததை = என் று சொல்லுமதையும், என்றும் = எக்காலமும், அதுக் கிடைச்சுவராய்க் கிட க்கும் = அந்த அநுபவத்துக்கு ப்ரதிபாதகமாய்க கிடக்கும், வெவ்வினை யால் = க்ரூரகர்மங்களால், வந்த = உண்டான, உடல் விடும் பொழுதை = தேஹவிமோசநமாகும் காலத்தையும், விட்டால் = அந்ததேஹத்தை விட் டபிறகு, விளையும்= பலிக்கும், இன்பந்தன்னை = நிரதியாரந்தத்தையும், முற்றும் = இந்த ஸமஸ்த விஷயங்களையும், விடாமலிருந்து 4 இடைவிடா மலிருந்து, எண்ணு = சிந்தித்துப்போரு. (வி-ம்.) பந்தமோடிங்க ளிரண்டுக்கும் பொதுவான மநஸ்ஸே! (19353 358:56%) - அத தேஹாவஸாநேச த்யக்த ஸர்வேதாஸ்ப்ருஹா என்கிறபடியே இந்தக் கொடுவுலகில் ஹே யமாயிருப்பதான ப்ரக்ருதிப்ராக்ருதங்க ளெல்லாம் த்யாஜ்யமே ன்று நேரேயறிந்த பின்பு அல்பாஸ்திரத்வாதி தோஷதுஷ்டமா வைவற்றிலேகதோ மும் அங்கீகாரபோக்யமாக விசாரியாதே, எம் பெருமானார் நமக்கு ப்ராப்யருசியையு முண்டாக்கியருளி, (உஎ)
