எந ஆர்த்திபிரபந்தவ்யாக்யானம். (வி-ம்.) (க) கோவாயைவரென் மெய்குடியேறி இத்யாதிப் படியே, பஞ்சேந்திரியங்களுமாக்ரமித்து ஸ்வகிங்கரனாம்படி ஸ்வ ஸ்வவிஷயங்களைக்காட்டு, காட்டென்று அடர்ந்து பாதிக்குந்தசையி லே தேவர்க்கே ஷேபூகனானவடியேன் கஜேந்த்ராழ்வான் மடுவின் கரையிலே, (உ) - 859 28., ராஹ ஆகர்ஷதே ஐலே " என்று (கூ) முழவலி முதலை நீருக்குள்ளே யிழுத்துக் கொண்டு போய் நலியும்போது, (ச) காலை 093395 - மநஸா சிந்தயத்க ரி.. என்று சிந்தித்து (ரு) "நாராயணாவோ எனறோலமிட்டாப் போலே, ஸ கலாப நிவாரணமான தேவர் திருவடிகளை ஸ்மரித்து, ராமா நுஜாவென்று கூப்பிட்டவே, அநந்தரம் அப.N0. பாதகங்களானவவை, அடியேனை மேலி டாமல், தயைபண்ணியருளவேணும். எதிகளுக்கு நாகரானவரே! தேவரையொழிய வெனக்கு ரக்ஷகராவார்? இனி வேறுண்டோ ? வேடறு ரயுகாந்தரமில்லையாகை பாலே, தேவரே ரக்ஷிக்கருளவே ணுமென்று கருத்து. (உளபதங்கள் தன்னை நினைந் கோலமிட்டால் என் கிறதுக்கு எமபெ ருமானார் திருவடிகளே சரமென்று மநஸ் ஸாலே ஸ்மரித்து, வாக்காலே பெருமிடறு செய்து கூப்பிட்டா லென்னவுமாம். (சட்) (அ-கை) - இரங்கா பெதிராசா என்று அவரை வெறுக்கிற தென்? ப்ராப்பபூமியில் பராவண்ய மும். த்யாஜ்ய பூமியில் ஜிஹாஸை 4 மதிகாரிக்கவஸ்யா பேக்ஷையா பிருந்தது. அவை பிரண்டு மிலலாத நமக்கு அஸத் ரு0 மானதேசத்தை அவரெப்பத்கந்தருளுவரென் று அதில் நின்றும் நிராஸபாகிறார். இந்தவுலகிற்பொருந்தாமை யேதுமில்லை அந்கவுலகிற்போக வாசையில்லை - இரகநமக் கெப்படியேதான் தருவ ரெந்தையெதிராசர் ஒப்பில் திருநாடுகநது. இந்தவுலகில்= கொடுவுலகமான விருத தயாஜ்ய பூமியில், பொருந்தா
ைம = அடிககொதிப்பது. அருசி, ஏ தமில்லை= உத்யலபமுமில்லை, அகதவு
(க) தி மொ - எ - எ-கா (2) வி - தாம-கூக சசு. (ந) தி - மொ - ரு - அ - ங (ச) வி - தர்ம. சுக - சஎ . (ரு) சிறிய திருமடல்.
