{i EL!
தி
பகு
தி
l
ဂွါီ
لا
கக்காடான் டியவளுகேங் குலத்துட் டோன்றிச்
சொக்க விக்கப் பெருமானே யெமையாட் கொண்ட
விந்தையினே யாதவின. லிக்க சாளு
மேவியெமக் குறுதுணையாய் வருதல் வேண்ம்ே
சக்துதவழ் பொற்கஞ்ச வாவிச் சூழ
என் கமர்க்க காயகனே சக்தங் கோவே சிக்திக்கத் தித்திக்குக் தேனே வேதக் -
செம்பொருளே மெய்ஞ்ஞான தேவ தேவே. (PS) (ச' இராகம் - பூரிகல்யாணி. தாளம் - சாப்பு. ப ல் ல வி
அா மனே சக்தகே வள்ளலே-காத்தருளாய்
அனுபல்ல்வி
சேமமார் மதுரைவாழ் சிவபரஞ் சோதியே யாமுகில் வனஞ்செல வெமக்கு துணைசெய்வாய். (வா)
ধ্ৰু B অক্স ট্র *:
கித்ததின் மலர்ப்பாதம் பத்தியாய்ப் பணிகின்றேம் அத்தனே யெம்மீது சித்தமி ாங்கிடுவாய் சக்தரா ஈத்தன்யானுஞ் சக்தரூ பாவதியும் அக்தமில் லாவுன்னேச் . சக்தத மும்பணிவோம்
காத்தி யாஅதி ぶ#『ö தகனனே காத்தி யெமதுயிர் காத்தி யிலேளே $JPG) ஹாணனே காக்க விதுவே ற் &# ఙ -- முனர்குதி 'காது ఎడిar:Sశిషు கால்கண் மறைமலர் காட்டு மாதுமை காதல் வெதுமை 诺 (வாமனே)
ருபாவதி:-என்னருமைத் தாயே! கோமளவல்லி! தந்தையே செவிலித்தாயே! எனது மாடமே யான் உங்களை யெல்லாம் விட்டுப் போகின்றேன்.
மறுபடியும் உங்களைக் காண்பது எங்காளோ?
சுந்தராகங்தன்:-(பாடுகின்முன்)
மேகமே விேலகாய் மேலான சந்திரன்ருே ைேகையொடு தன்னுடைய வொளியிஞல் வழிகாட்ட )یا تی( பட்சமுடன் மேகமே பறக்கொருபக் கம்போவாய் கட்சத் கிரங்கடம கல்லொளித் தீ பங்காட்ட. (சக) காஞ்சியிடை யார்க்கின்ற கன்னிகைரூ பாவதிகின் பூஞ்சோலை யிது கண்டாய் பொற்புடைய மாகாசே! - (டு) பூஞ்சோலைக் கண்ணமரும் புள்ளினமே போகின்றே மாஞ்சோலைக் கண்ணமரு மானினமே போகின்றேம், இச)
