வினோத விடிகதை
௩
ல்ல, வண்டு நிசர் விழியாளே மானே தேனே வளமான விக்கதையை வருந்துவாயே. (மாடு)
கிட்டநின்றால் எட்டிவிடும் பாவையல்ல, கேவலா யொடுங்கி நிற்கும் லஞ்சையல்ல, கட்டு துணி சவளி கொள்ளும் செட்டியல்ல கனத்தமுத்து கல்லெடுக்கும் சவரையல்ல, குட்டியிட்டுச் சுவரிலொ ண்டுந் தேளுமல்ல, குலத்திலே யிகழ்ச்சி யென்பார் புலையனல்ல, வட்டமதிபோலிருக்கும் முகத்தினாளே வஞ்சியரே கொஞ்சதுகுவரு ந்துவாயே. (கழுதை)
குலை குலுக்கும் அழுகலுண்டு தேங்குமல்ல, குலத்திலிசைக் தொழுகாது வேசியல்ல, வலியசண்டைக் கேபுகரும் வண்டவனலல, மனைபுகுந்து அடிமயக்குந் திருடனல்ல, அலைந்துமிகத் தானுழலும் பித்தனல்ல, அதட்டி நின்றால் கால் தூக்கிக் காட்டச்சொல்லு, கலை போன்ற மிரண்டவழி யாரணங்கே கண்மணியே யிக்கதையின் கருத்தைச் சொல்லே. (காய்)
பள்ளம் வெட்டி குழிபறிக்கும் ஒட்டனல்ல, பருத்தன்றுங் கிழ ங்கெடுக்கும் வில்லியல்ல, பிள்ளைகளை மிகப்பெருக்கும் பிரமநல்ல பேதையிடஞ் சஞ்சரிக்குந் தரித்திரமல்ல, உள்ளதெல்லாம் வாங்கி யுண்ணுந் தொழும்பனல்ல, ஊரைசுத்திப் படுத்துழுவா னுறங்கமா ட்டான், சொல்லுகின்ற யிக்கதையின் பொருளைச்சொன்னால் சுற்ற மென்றே உன்வாக்கை சூழலாமே. (பன்றி)
பார்த்து முகம் பலகாட்டுங் கண்ணாடியல்ல பசகளிடசேஷ்டை செய்யும் வேசியல்ல, கூத்தாடி பணம் பரிக்குந் தாசியல்ல, குந்திச த்து மிருக்காது நாயுமல்ல, போற்றுகின்ற கொடியாகும் பனலும் அல்ல, போர்புகுந்து ஜெயமடையும் விஜயனல்ல, சாற்றுகின்ற விக்கதையின் பயனைச் சொன்னால் சாணமென்றே அவரடியைச் சாரலாமே. (குரங்கு)
படுக்கைக்கே யரைதேடுங் கக்தியல்ல, பாலுக்குப் பாத்திரங் தேடும் பசுவுமல்ல, துடுக்குக்கே யிருள் தேடுங் கூத்தியல்ல, சொல் லுக்கே பதுங்கிநிற்குக் தோகையல்ல, இடுக்குக்கே தானோடுந் தே ளுமல்ல, இறைச்சிக்கே வழிபார்க்கும் நாயுமல்ல, படித்து விட்ட இக்கதைக்குப் பயனைச் சொன்னால் பரமெனென்றே அவரடியைப்பணி யலாமே. (பூனை)
நீலக்கண்ணாடி கொள்ளுங் கரையல்ல, நேத்தியுடன் தான் விரிக்குங் கடையுமல்ல, கால் தூக்கி நடனமிடுங் காளியல்ல, காலில் கொண்டே பாம்பாட்டுஞ் ஜோகியல்ல, மேல் நிறைந்த பொட்டுமுண்டு வானமல்ல, மேன்மைமிக்க கொண்டாடும் வேந்தனல்ல, பாலுக்கு நிகரான மொழியினாளே, பத்தினியே யிக்கதையை பகருவா யே. (மயில்)
பச்சைநிற மேனியுண்டு விஜயனல்ல, பவழயிதழ் வாயுமுண்டு கோவையல்ல, உச்சிதலை பேடியுண்டு மைநாவல்ல, உட்கழுத்தில்
