________________
தெ 3 மரபு நாந்ததார்ப்பா விபரிக்குமே . என்எம்வரும் - வினைக்கண்ணெனவோண் யாமை - மண்ஞாமை- எனப்பெயர்க்கஃவாராவாயிறு - ஞா.முற்காது பா முற்கூறியவதனால் நான் சென்றவர் யாச்செல்லாது யாச்சென் வழிஞா ச்செல்லுமென்று கொள்க - மண்ஞான்றது என்றவழிமண் யான்றது - என் அவாராமை புணர்க. மொழிமுதவாகு மெல்லா வெழுத்தும் , வருவழி நின்றவாயிருபுள்ளியு ம்,வேற்றுமையல்வழித்திரிபிடனிலவே. இது ணகா ரவீறும் னகா ரவீறும் அல்வழிக்கணியன்பாமுடியுமென்கின்றது பொழிமுதலாகுமெல்லாவெழுத்தும்வருவழி - மொழிக்கு முதலா மென ப்பட்ட இருபத்திரண்டெழுத்தும் வருமொழியாகவ ருமிடத்து :-- நின்றவா யிருபள்ளியும் - முன்னர்க் கூற்றில் பணகாரமும் காரமும் --- வெற்று மையல்வழித்திரிபிடனில்வே - வேற்றுமையல்லாதவிடத்து திரியுமிட மில.--- (எ - று) மண் - பொன் - என் நிறுத்தி கடிது - சிறிது - தீது - பெரிது. ஞெகிழ்ந்தது. நீண்டது - மாண்டது-யாது - வலிது - நுந்தையது - அடை ந்தது - ஆயிற்று - இல்லை - ஈண்டிற்று - உண்டு. ஊட்டிற்று- எவ்விடத்தது - எறி நறு -ஐது - ஒழுகிற்று - ஓங்கிற்று -ஔவையது-என ஒட்டுக. வருமொமி. முற்கூ றியவதனால்ணகாரத்திற்குச் சிறுபான்மைத்ரிபுமுண்டென்று கொள்க, சாட் கோல்- என வரும் இதற்குச்சானாகிய கோலெக்க. இலை நின்ற சொன் மு னியல்பாகுமென் றவழியடங்காவாயின. அது வருமொழிபற்றித்திரியாயை கூறியதாதலின்) - () வேற்றுமைக்கண்ணும்வல் லெமுத்தல்வறி,மேற்கூறியற்கையாவயினான: * இதுமுற்கூறியவாற்றான் வேற்றுமைக்கட்டி.ரிபெய்திநின்றவற்றை மீண்டுவே ற்றுமைக்கண் எனும் வல்வெழுந்தல் வழித்திரியாமென்வெட்தியது. விலக்கிதறு ஆவயினான - அல்வழிக்கண்ணங்ஙனந்திரியாது நின்ற அவ்வொற்றுக்கள் - வே ற்றுமைக்கண்ணும் வேற்றுமைப் பொருட்புணர்ச்சியிடத்தும் - வல்லெழு த்தல் வழிமேற்கூறியறிகை - வல்லெழுத்தல்லாதவிடத்து மேற்கூறியவியல்பு முடிபாம் - (எ-று) என வேவல்லெழுத் இவந்தழித்திரியுமெயிைற்று (உ-ம்) மண் - பொன்.- என நிறுத்திஞெகிழ்ச்சி - நீட்சி - மாட்சி - யாப்பு. வன்மை, நுந்தையது- அழகு- ஆக்கம்- இன்மை - என் ஏற்பன கொணர்த்
