________________
கற்பியல், கூஎக ஞ்சாத்து புலர்ந்த கேழ்கிள ரகலம் - வீங்க முயங்கல் யாம்வேண். டிபனமே - தீம்பால் பதே றாமஞ் சினரோயிடைக், கவவுக்கை ஞெ கிழ்ந்தமை கோக்க மதவாடைச் - செவிலி கையெனப் புதல்வனை', நோக்கி - நல்லோர்க் கொத்தனி வி ஃதோர் செல்வர்க் - கொத்தனெ ம் யாமென மெல்லவென் மகன்வயிற் - பெயர் தங் தேகோ யதுகண் டியாமுங் - காதலெ மவற்கெனச் சாஅய்ச் சிறுபுறம் - களவுயின கை வதற்கொண் டிகுப்பெயற் - நண்டுளிக் கேற்ற வுழு செஞ் செப் - மண்போன் ஞெகிழ்த்தவா கலுழ்க்தெ - னெஞ்சறை போகி' ய வறிவி னேற்கே." இதனுள் ஒருத்தியை வளைத்து கூறுது கஸ்லோ ரைப் பொதுவாகக் கூறியவாறும் வேண்டின் மெனப் புலம்புகாட் டி.க் கலுழ்ந்ததென ஈரம். றியவாறுக் காண்க. தக்கிய ஒழுக்கத்துக் கிழவனை வணங்கு எங்கையர்க்கு உரை பென இரத்தற்கண்ணும்=பரத்தையர்மாட்டுத் தாக்கிய செவ்வி யை மறையாத ஒழுக்கத்தோடே வந்த தலைவனே கூறு கின்ற பணித் தமொழிகளை எங்கையர்க்கு வணங்கிக்கூறென இரந்துகோ டற்கண்ணும்: உ-ம். ஆகன்றுறை யet பெற" என்னும் மருதக்கலி. ள் (நோதக்கா யென நின்னை சொந்தவா வழித் - தீதிலேன் : பபாயொத் தேற்றிய வருதிமன் - ருெகத்தொடி யிநோயா ரிடை முலைத் தாதுசோர் - திதீழ்வானப் பழந்த நின் கண்ணியம் அனாயா க்காய் என்பன கூறி, மன்ரோரமறிகடல் போலும் நின் - மண் டாப் பாத்தை. தலைக்கொள நாளும் - புலத்தடை பெல்டிரைத் நேற்றிமற் றியாமேற் - மேலாமோ நின்டொய் மருண்டு, எனவும் எங்கையரைத் தேற்றெனக் கூறியவாறு காண்க. செல்லாக் காரைச் செல்கென் விடுத்தலும் தலைவன் செல்லா Mosன்பது இடமுங் காலமும்பற்றி அறிந்தகாலத்து ஊடலுள்ளத் தாத் கூடப்பெத்தான் செல்கெனக்கூறி விடுத்து ஆற்றுதற்கண் னும்: “புள்ளுமி ழகல்வயல்” என்னும் மருதக்கலியுள் "பூக்கட் பு தல்வனைப் பொய்பல பாராட்டி - நீங்கா மிகவாய் கெடுக்கடை நின் பாதி - யாக்கே யவர்வயிற் சென்றி யணிசிதைப்பா - யீல்கெம் புத ல்வனைத் தந்து." எனவும், "சேற்று நிலைஇய செங்கட் காரா - னூர்மடி கங்குலி வேன் மனை பரிந்து - கூர்முள் வேலி கோட்டி M4A - மீர் முது பழனத்து மீனுட னிரியவர் - அம்பு வள்ளை மய க்கித் தாமரை - வண்துே பனிமல ராரு மூர - யானா யோநிற் புல க்கேம் வாருற் - அறையிறந் தொளிருந் தாழிருங் கூந்தற் - பிறழு மொருத்தியை யெம்மனைத் தந்து - வதுவை யயர்ந்தனை யென்ப
