________________
கற்பியல். ஈ.அக தனமா தன்றே.” இது தலைவன் தவறிலனென்று கூறியது. "L. எலினே னல்லேன் பொய்யா துரை மோ - யாரவன் மகிழ்கன் தாரே தேரொடு - தளர்கடைப் புதல்வா யுள்ளிரின் - வளமனை வருதலு ம் வௌவி யோனே. புதல்வனை சீக்கியவழிக் கூறியது, “கண்ட ரொ மல்லெமோ மகிழ்க சென் பென்டே - பலராடு பெருந்துறை மம ரொடு வந்த - தண்டால் வண்ட லுய்த்தென - அண்கண் சிவட்ட! வழுதுகின் றேனே." இது கமஞ்சாபாவிள மையோளைக் களவின் மனந் தமை அறி. நேயென்றது, வாயிலின் வரூஉம் கையொன் தொகைஇனவாயில் தன் ஏது வாகத் தலைவிக்கு வரும் கூற்றுககையோடு போட்டி: வாயில்களாவர் செய்யுளியலுட் ஈறுப்பானான் முதலியோர். பகையென்பதனால் ஆற்றாமையும் புத'வதும் ஆடை முவுவாளும் பிறவும் வாயிலாம் ்கொள்க. கொக்க் கொழிந்த தம்பழம் கொக்கின் - கூம்பு P பன்ன தகை ரம்பம் - நாக்குக் குட்டத்துத் துதிமொ பழுக் - தன் இறை தண்டாட்டடத்தைமை - புர பொறி தோர் புல வேன் - !- ழயாமைப் பாசறைப் புறத்துக் - கழனி கான லர் சூடுக் தொடைக்கும் - தொன்று முதி: வெதிர் ரூன் நூ பன்ன - வென்ன மனோனி மருத்தவரும் - கை வி னமயி னெய்தா மா தே. இக்கற்றிகோ தலைவர் புலாமை நினக்கு இயல்போனை ற தோழிக்கு விருந்தானக: தவாமையின் அவனை திர்ப்படய பெற்றி'ேcossrooது புவேனோ என் தாறு, “yed a யிவனோரின் மாளுக்கண் மான்மார் மன்றத் தென்னை கொல்லோ - விரக்து ணிரம் பா OேRRயொது - நந்தி போகும் பெருஞ்செம்: லேனே. இது பா ன் சொல்வன்மைக்குத் தோற்று வாயில் சேர்ந்த தலைவி தோ நக்கு உரைத்தது. 'க:{ vair ! தி பாணm சலாத்தற் குரியை- துறை கெழு கொ sir ( Peaf - விறைகே ழெல்வா மீக்கிய சிலை பே', இம் பரத்தையிற் பிரிக் அழி இவன் தின்வார்த்தையே கேட் பலெபாது தோன்றாப் பானற்குத் தலை சீறியது. "ஆடியல் விழவி எழுப்கன் மூர - தடைபோர் பன்மையிற் பெருங்கை துரவா - A past புலத்தி யெல்லத் தோய்த்த - புகாப்புகர்க் கொ ண்ட பன்பூக் கஸ்கமொடு - வாடா மாப துயல்வர வோடிப் - பெ ருங்க நாலு மிரும் பனம் பிணையற் - பூக்க ணாய முயல்க ஆங்கா முதல்பியா பெயரு மஸ்ரீஞ்சி லோதி - நல்கூர் பெண்டின் சில்வளைக் குறுமக - ரூச துறு தொழிற் பூசற் கூட்டா - யேனின் மாக்களொ குே இப் - பயனின் ரம்மவிவ் வேந் துடை யவையே" இது பார் கனைக்குறித்துக் கூறியது, “நெய்யுல் குய்யு மாடி மையொடு - மா.க
