தி ட் சி த ர் கதைகள் 31. வளவு பிரியம். சிறுவயது முதல் அந்தப் பட்சணத்தை அதிக மாய்ப் புசித்துப் புசித்து, மிகுந்த ஸ்தால சரீரமுடையவரானுர். அவருடைய இடுப்பிற்கு பெல்ட் வாங்க வேண்டுமென்முல், சாதா ாணமாகக் கடைகளில் கிடைக்காது; சொல்லித்தான் புசியதாய்க் செய்ய வேண்டும். இந்த ராயர் அதிகத்திண்டியினுல், தேகம் அதிக ஸ்துாலமாகியும், கிண்டியை তেন্স றத்தவரன்று. இவருக் கெப்படியாவது ஒரு முறை புக்கி வரும்படிச் செய்ய வேண்டு மென்று கருதினவராய் தீட்சிகர் ஒரு சமயம் கன் வீட்டில் கன் குமாரனுக்கு ஆண்டு நிறைவு வந்த சமயம், தனது நண்பர்களை யெல்லாம் விருத்திற்கு அழைத்தார். மற்றவர்களுடன் ராயர் அவர் களும் கொட்டையூரிலிருந்த - அவருக்கென்று செய்யப்பட்ட 芝玄 இரட்டை இருசு வண்டியிலேறி, கும்பகோணத்தில் திட்சிதர் விட் ற்கு வந்து சேர்ந்தார். காலையில் ஆபுஷ் ஹேம ம் நடக்கும் பொழுதே, தனது விருத்தாளிகளிடமெல்லாம் ஆமவடை செய் வதில் கைதேர்ந்த சென்னபட்டணத்து சுயம்பாகி ஒருவனே வா வழைத்திருப்பதாயும், அந்தப்பட்சணம் செய்வதில் அவனுக்கு மேம்பட்டவர்கள் சென்னை ராஜதானியிலேயே இல்லையென்றும் தெரிவித்தார். இதைக் கேட்கக் கேட்க ராயர் அவர்களுக்கு காவில் ஜலம் ஊற ஆரம்பித்து விட்டது. சாப்பாட்டிற்கு இலை போட இன்னும் ஒருமணி சாவகாசம் இருக்கும்பொழுது தீட்சிதர், ராயர் மற்றுமுள்ள சிநேகிதர்கள் எல்லாரும் உட்கார்ந்து வேடிக்கையாகப் பேசிக்கொண்டிருக்கும் பொழுது, நமது தீட்சிதர் உரக்க தன் வேலையாளக் கூப்பிட்டு, அடே சேற்று வயித்தியர் கொண்டு வந்து கொடுத்தாரே அந்த மாத்தி ைபுட்டியைக் கொண்டுவா’ என்று உத்திரவு செய்தார். வேலைக்கானும் மாத்திரை கிறைந்த ஒரு புட்டியைக் கொண்டுவந்து கொடுக்க, அதிலிருந்து ஒரு மாத் திரையை எடுத்து வாயிற் போட்டுக்கொண்டு கொஞ்சம் தீர்த்தம் சாப்பிட்டு அதை விழுங்கி விட்டார். வந்திருந்த சிநேகிதர்கள். அது என்ன மாத்திரை என்று வினவ, இதில் ஒரு மாத்திரை சாப்பிட்டல் அதன் பிறகு எவ்வளவு உணவை வேண்டுமென்ற இம புசித்து ஜீரணித்து விடலாம்' எனறு பத உரைததா. அதன்பேரில் அங்கிருந்த போஜனப் பிரியர்கள் ஆளுக்கொரு மாத்
