மெய்யறம் (மெய்யியல்)

←அந்தணரியல்

மெய்யறம் (மெய்யியல்)
ஆசிரியர் வ. உ. சிதம்பரம்

வ.உ.சிதம்பரனார் மெய்யறம் கண்ணணூர் சிறையில் இருக்கும் பொழுது எழுதிய நூல்.

121. மெய் யுண்மை[தொகு]

1201. உயர்கரி சுருதி யுத்தி யநுபவம்.
சுருதி(வேதம்-sacred book), உத்தி(ஆராய்ச்சி-deliberation), அநுபவம்(experience) ஆகியவை உயர்ந்த சாட்சிகள் ஆகும்.
1202. தூயர் பகருரை சுருதி யென்ப.
புனிதமானவர்கள் கூறிய உரைகள் சுருதி எனப்படும்.
1203. பலமதத் தூயரும் பகர்ந்துள ருண்மை.
பல மதத்தைச் சேர்ந்த பெரியோரும் கூறியுள்ள உண்மை.
1204. ஏது சிலகொண் டோதுவ துத்தி.
காரணங்கள் சிலவற்றைக் கொண்டு விளக்குவது உத்தி ஆகும்.
1205. ஆத னிலவ லழித லிவணுள;
இவ்வுலகத்தில் உருவாதல், இருத்தல், அழிதல் ஆகியன உள்ளன.
1206. அவைசெயக் கர்த்தா வவசிய மென்க.
அவற்றைச் செய்தற்குக் கடவுள் அவசியம்.
1207. அறிந்துள் ளுணர்தலை யநுபவ மென்ப.
அநுபவம் என்பது இதனை அறிந்து உணர்வது ஆகும்.
1208. இடருறும் போழ்துமெய் யெண்ணுகின் றனர்பலர்;
துன்பப்படும் போது மட்டும் பலர் கடவுளை எண்ணுகின்றனர்.
1209. பாவஞ் செயவுளம் பதைப்ப தநுபவம்;
கடவுளை உணர்ந்தால் மனம் பாவம் செய்யப் பயப்படும்.
1210. அரசரு மாளப் படுவ தறிகிறோம்.
அரசரும் கட்டுப்படுத்தப்படுவதைக் காண்கிறோம்.

122. மெய்யின் அடக்கநிலை[தொகு]

1211. அடக்க நிலைமெய் யடங்கிய வறிவு.
அடக்கநிலை கடவுள் புலப்படாத நிலையில் உள்ள அறிவு ஆகும்.
1212. அண்டப் பொருளெலா மணுக்களின் சேர்க்கை.
அண்டப் பொருள்கள் எல்லாம் அணுக்களின் சேர்க்கை.
1213. வலியிலா தணுக்கண் மருவிநிற் கும்மோ?
வலிமை இல்லாமல் அணுக்கள் சேர்ந்து இருக்குமா?
1214. அண்டஞ் சுற்றலு மதுகொண் டன்றோ?
அண்டம் சுற்றுவதும் அந்த வலிமையினால் தானே?
1215. ஆதலா லெங்கணு மஃதமைந் துளதே.
ஆதலால் அவ்வலிமை எல்லா இடத்திலும் பரவி உள்ளது.
1216. அகில நிகழுமா றாள்வ தறிவு.
உலகம் இயங்குமாறு செய்வது அறிவு ஆகும்.
1217. அன்றே லொழுங்கா வவைகண நிகழுமோ?
இல்லையெனில் அவை ஒவ்வொரு கணமும் ஒழுங்காக நிகழ முடியுமா?
1218. ஆதலா லெங்கணு மறிவமைந் துளதே.
ஆதலால் அவ்வறிவு எல்லா இடத்திலும் அமைந்து உள்ளது.
1219. நிறைபொரு ளிரண்டு நிலவா வென்ப.
இரண்டு பொருள் எல்லா இடத்தையும் நிறைத்தல் இயலாது.
1220. ஆதலால் வலியு மறிவு மொரேபொருள்.
ஆதலால் வலிமையும் அறிவும் ஒரே பொருள் ஆகும்.

123. மெய்யின் விளக்கநிலை[தொகு]

1221. விளக்க நிலைமெய் விளங்கு மறிவு.
விளக்க நிலை கடவுளைப் புரிந்து கொண்ட நிலையில் உள்ள அறிவு ஆகும்.
1222. அடக்கமெய் விறகு ளடங்கிய தீப்போன்ம்.
விறகில் அடங்கிய தீ போன்றது அடக்கநிலை ஆகும்.
1223. விளக்கமெய் கடைய விறகெழுந் தீப்போன்ம்.
விறகைக் கடைந்த உடன் வெளிப்படும் தீ போன்றது விளக்கநிலை ஆகும்.
1224. ஐயறி வுயிர்களின் மெய்யொளி யடங்கும்.
விலங்குகளில் மெய்யொளி அடங்கி இருக்கும்.
1225. ஆறறி வினரு ளவ்வொளி விளங்கும்.
மனிதர்களில் மெய்யொளி விளங்கி இருக்கும்.
1226. அவர்மறஞ் செயச்செய வதனொளி குன்றும்.
அவர்கள் குற்றம் செய்யச் செய்ய மெய்யொளி குறையும்.
1227. அவரறஞ் செயச்செய வதனொளி பெருகும்.
அவர்கள் அறச்செயல்கள் செய்யச் செய்ய மெய்யொளி அதிகரிக்கும்.
1228. அவரொழுக் கறிந்தபோழ் தஃதக விளக்காம்.
அவர் ஒழுக்கத்தைப் பற்றி அறிந்திருப்பது (அவர் உள்ளத்தில் ஏற்றப்பட்ட விளக்காக)அவருக்கு மட்டும் வழிகாட்டும்.
1229. அவரொழுக் கடைந்தபோழ் ததுமலை விளக்காம்.
அவர் ஒழுக்கத்தைக் கடைபிடிக்கும்போது அது (மலையில் ஏற்றப்பட்ட விளக்காக)உலகத்துக்கே வழிகாட்டும்.
1230. ஒழுக்கில்வாய் ஞானமஃ தொழிக்குங் காற்றாம்.
ஒழுக்கம் இல்லாத ஞானம் அந்த விளக்கை அணைக்கும் காற்றாகும்.

124. மெய் யுணர்தல்[தொகு]

1231. ஒழுக்க முடையா ருணர்வர் மெய்யை.
ஒழுக்கம் உடையவர்கள் கடவுளை உணர்வார்கள்.
1232. அறநூ லெண்ணில வறைந்துள வொழுக்கம்.
எண்ணற்ற அற நூல்கள் ஒழுக்கத்தைப் பற்றிக் கூறியுள்ளன.
1233. அவற்றைவிட் டயலுற றவற்றைப் புரிதலாம்.
அந்த நூல்களைப் படிக்காமல் மற்றவற்றைப் படிப்பது தவறு செய்வது ஆகும்.
1234. அடிவிட் டேணியி னந்தமே றுவரோ?
ஏணியின் முதல் படியில் ஏறாமல் கடைசிப் படியில் ஏற இயலுமா?
1235. அறநூல் கற்றுநின் றான்மநூ லாய்க.
அறநூல்களைக் கற்ற பிறகு ஆன்மநூல்களை ஆராய வேண்டும்.
1236. ஓருட லளவி லுறுமறி வான்மா.
ஓர் உடலில் தங்கியிருக்கும் அறிவு ஆன்மா ஆகும்.
1237. அணையுள குளநீர்க் கான்மா விணையாம்.
எல்லா இடத்திலும் தங்கியிருக்கும் அறிவு கடவுள் ஆகும்.
(அணையைக் கடவுளுக்கும் அணைக்குள் உள்ள குளத்தை ஆன்மாவுக்கும் ஒப்பிடலாம்.)
1238. ஆன்மா மெய்யொன் றாணவம் வேற்றுமை.
ஆன்மாவும் கடவுளும் ஒன்றுதான். ஆணவம் ஆன்மாவை இறைவனை அடையவிடாமல் தடுக்கும் மும்மலங்களில் ஒன்று.
1239. அறஞ்சே ரொழுக்கா லாணவங் களைக.
அறத்தின் பாற்பட்ட ஒழுக்கத்தினால் ஆணவத்தை நீக்க வேண்டும்.
1240. உண்மை மெய்யான்மா வுலகுமெய்த் தோற்றம்.
உண்மை கடவுளின் ஆன்மா. உலகம் கடவுளின் தோற்றம்.

125. மெய்ந்நிலை யடைதல்[தொகு]

1241. உயிரியல் விடமெய் யியலுறு முடனே.
உயிரின் மீதுள்ள பற்றை விட்டால் கடவுள் தன்மை உடனே ஏற்படும்.
1242. விடலே வீடது மெய்யறஞ் செயினாம்.
மெய்யறம் செய்தால் கர்ம வினைகள் நீங்கும்.
1243. மெய்யற மாந்தர் மிகைவிட வுதவல்;
மெய்யறம் என்பது மனிதர்கள் குற்றத்தைவிட உதவுவது;
1244. ஒழுக்க வுயிர்மெய் யுணர்ந்திட வுதவல்;
ஒழுக்கம் என்பது உயிர்கள் கடவுளை உணர்ந்திட உதவுதல்;
1245. உலகி லுயிர்க ணிலவுற வுதவல்.
உலகில் உயிர்கள் வாழ்வதற்கு உதவுதல் வேண்டும்.
1246. இவ்வற மரசர்க் கியற்றுத லெளிது.
இந்த அறம் செய்வது அரசருக்கு எளிதான செயல் ஆகும்.
1247. அறிவ ரரச ராகுத லரிதோ?
அறிவுடைய அரசர் ஆகுதல் சிரமமான செயலா?
1248. அரசரை யாள்வ தமைச்சறி வன்றோ?
அரசரை வழிநடத்துவது அமைச்சரின் அறிவு அல்லவா?
1249. அறிந்தில் வாழ்ந்துல காண்டறஞ் செய்க.
இறைவனை அறிந்து இல்வாழ்க்கை நடத்தி எல்லா இன்பங்களும் அநுபவித்து அறம் செய்தல் வேண்டும்.
1250. அருள்கொடு மெய்யற மாற்றிமெய் யடைக.
அன்புடன் அறச் செயல்கள் செய்து இறைவனை அடைதல் வேண்டும்.