இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
16
சகுந்தலா
ஒடுங்கிக் கிடந்து விட்டு நானும் இன்று தானா இங்கு வர வேண்டும்' என்று வருந்தினான் அவன்
அடுத்த வீட்டுக் கதவு அடைபட்டு விட்டது. தான் அப்பொழுதே வீட்டினுள் திரும்பி விட்டால், ஒரு வேளை அவள் வந்து பாக்கிச் செடிகளையும் நட்டு வைக்கச் செளகரியமாக யிருக்கும் என்று நினைத்தான் ரகுராமன். ஆகவே நாற்காலியையும் புத்தகத்தையும் தூக்கிக்கொண்டு திரும்பினான்,மெத்தப் படித்த அவனுக்கு முகமது பின் துக்ளக் கதைதான் அந்தச் சமயத்தில் எண்ணப் பரப்பிலே நீந்தியது. என் மனதையே என்னால் சரியாக நிர்ணயிக்க முடியவில்லை. எனது எண்ணங்களைத் திட்டமான போக்கிலே திருப்பி, நல்ல முறையிலே செயல் புரிய முடியவில்லை! எனது காரியமெல்லாம் அசட்டுத் தனமாக—முட்டாள் தனமாகத்தான் தோன்றும் மற்றவர்களுக்கு' என்று முனங்கினான் அவன்.
பின்கதவைப் பலமான ஓசையுடன் சாத்தி. 'படார்’ என்று தாழ்ப்பாளைத் தள்ளினான். அவ்விதம் வீடே அதிரும்படியாக அவன் கதவை அடைத்ததன் காரணமே, தான் உள்ளே திரும்பிப் போய் விட்டதை அடுத்த வீட்டுக்காரி உணர்க்து கொள்ள வேண்டும் என்பதுதான்.
'என்ன சகுந்தலா, செடி பூராவையும் நட்டுத் தண்ணி ஊத்தியாச்சா? என்று பக்கத்து வீட்டின் ஆழத்திலிருந்து எழுந்த குரல் சுவரையும் தாண்டி ஒலித்து அவன் காதில் விழுந்தது.
'ஓ! அவள் பெயர் சகுந்தலாவா! அழகிக்கு ஏற்ற அழகான பெயர்தான்' என்று ரகுராமனின் மனம் பாராட்டுரை வழங்கியது. அவள் என்ன பதில் சொன்னாள் என்பது தெரிய வழியில்லாமல் போயிற்று. அவள் ரொம்ப மெதுவாகத்தான் பேசுவாள் போலிருக்கு என்று நினைத்தான் அவன்.
ரகுராமனின் உள்ளத்திலே சிற்றலை தெறித்த உணர்வுகளெல்லாம் தேய்ந்தும் ஒடுங்கியும் மாறியும், ரசன உணர்ச்சிக்கு இடமளித்து விட்டன. அவன் நினைவுப் பரப்பிலே சற்று முன்பு கண்ட அவளது தோற்றங்கள்——அவள் பார்த்த பார்வையும், காட்டிய பாவங்களும், நடந்த தினுசும்——நிழலாடின. உடலுடன் ஒட்டிக் கிடக்கும்படி, வெளிர் நீல நிறப் பூந்துகில் அணிந்திருந்தாள் அவள். அவள் உட
