திருவருட்பயன்/குறள்:21-40
திருவருட்பயன்- குறள்வெண்பா: 21 முதல் 40 முடிய[தொகு]
ஆசிரியர்: உமாபதி சிவாச்சாரியார்[தொகு]
3. இருள்மலநிலை[தொகு]
குறள்வெண்பா 21 (துன்றும் )[தொகு]
துன்றும் பவத்துயரு மின்புந் துணைப்பொருளு () துன்றும் பவத் துயரும் இன்பும் துணைப் பொருளும்
மின்றென்ப தெவ்வாறு மில். (08) இன்று என்பது எவ்வாறும் இல்.
குறள்வெண்பா 22 (இருளானதன்றி )[தொகு]
இருளான தன்றி யிலதெவையு மேகப் () இருள் ஆனது அன்றி இலது எவையும் ஏகப்
பொருளாகி நிற்கும் பொருள். (09) பொருள் ஆகி நிற்கும் பொருள்.
குறள்வெண்பா 23 (ஒருபொருளுங் )[தொகு]
ஒருபொருளுங் காட்டா திருளுருவங் காட்டு () ஒரு பொருளும் காட்டாது இருள் உருவம் காட்டும்
மிருபொருளுங் காட்டா திது. (10) இரு பொருளும் காட்டாது இது.
குறள்வெண்பா 24 ( அன்றளவி)[தொகு]
அன்றளவி யுள்ளொளியோ டாவி யிடையடங்கி () அன்று அளவி உள்ளொளியோடு ஆவி இடை அடங்கி
யின்றளவும் நின்ற திருள். (08) இன்று அளவும் நின்றது இருள்.
குறள்வெண்பா 25 (பலரைப் )[தொகு]
பலரைப் புணர்ந்து மிருட் பாவைக்குண் டென்றுங் () பலரைப் புணர்ந்தும் இருள் பாவைக்கு உண்டு என்றும்
கணவற்குந் தோன்றாத கற்பு. (09) கணவற்கும் தோன்றாத கற்பு.
குறள்வெண்பா 26 (பன்மொழிகள் )[தொகு]
பன்மொழிக ளென்னுணரும் பான்மை தெரியாத () பல் மொழிகள் என் உணரும் பான்மை தெரியாத
தன்மை யிருளார்தந் தது. (10) தன்மை இருளார் தந்தது.
குறள்வெண்பா 27 (இருளின்றேல் )[தொகு]
இருளின்றேல் துன்பென் னுயிரியல்பேற் போக்கும் () இருள் இன்றேல் துன்பு என் உயில் இயல்பேல் போக்கும்
பொருளுண்டே லொன்றாகப் போம். (08) பொருள் உண்டேல் ஒன்றாகப் போம்.
குறள்வெண்பா 28(ஆசாதியேல் )[தொகு]
ஆசாதி யேலணைவ காரணமென் முத்திநிலை () ஆசாதியேல் அணைவ காரணம் என் முத்தி நிலை
பேசா தகவும் பிணி. (09) பேசாது அகவும் பிணி.
குறள்வெண்பா 29 (ஒன்றுமிகினும் )[தொகு]
ஒன்று மிகினு மொளிகவரா தேலுள்ள () ஒன்று மிகினும் ஒளி கவராதேல் உள்ளம்
மென்று மகலா திருள். (10) என்றும் அகலாது இருள்.
குறள்வெண்பா 30 (விடிவாமளவும் )[தொகு]
விடிவா மளவும் விளக்கனைய மாயை () விடிவு ஆம் அளவும் விளக்கு அனைய மாயை
வடிவாதி கன்மத்து வந்து. (08) வடிவு ஆதி கன்மத்து வந்து.
4. அருளதுநிலை[தொகு]
குறள்வெண்பா 31 (அருளிற் )[தொகு]
அருளிற் பெரிய தகிலத்தில் வேண்டும் () அருளில் பெரியது அகிலத்தில் வேண்டும்
பொருளிற் றலையிலது போல். (09) பொருளில் தலையிலது போல்.
குறள்வெண்பா 32 (பெருக்க )[தொகு]
பெருக்க நுகர்வினை பேரொளியா யெங்கு () பெருக்க நுகர்வினை பேரொளியாய் எங்கும்
மருக்கனென நிற்கு மருள். (10) அருக்கன் என நிற்கும் அருள்.
குறள்வெண்பா 33 (ஊனறியா )[தொகு]
ஊனறியா தென்று முயிரறியா தொன்றுமிவை () ஊன் அறியாது என்றும் உயிர் அறியாதது ஒன்றும் இவை
தானறியா தாரறிவார் தான். (08) தான் அறியாது ஆர் அறிவார் தான்
குறள்வெண்பா 34 (பாலாழி )[தொகு]
பாலாழி மீனாளும் பான்மைத் தருளுயிர்கள் () பால் ஆழி மீன் ஆளும் பான்மைத்து அருள் உயிர்கள்
மாலாழி யாளு மறித்து. (09) மால் ஆழி ஆளும் மறித்து.
குறள்வெண்பா 35 (அணுகு )[தொகு]
அணுகு துணையறியா வாற்றோனி லைந்து () அணுகு துணை அறியா ஆற்றோனில் ஐந்தும்
முணர்வை யுணரா துயிர். (10) உணர்வை உணராது உயிர்.
குறள்வெண்பா 36 (தரையை )[தொகு]
தரையை யறியாது தாமே திரிவோர் () தரையை அறியாது தாமே திரிவோர்
புரையை யுணரார் புவி. (10) புரையை உணரார் புவி.
குறள்வெண்பா 37 (மலைகெடுத்தோர் )[தொகு]
மலைகெடுத்தோர் மண்கெடுத்தோர் வான்கெடுத்தோர் ஞானந் () மலை கெடுத்தோர் மண் கெடுத்தோர் வான் கெடுத்தோர் ஞானம்
தலைகெடுத்தோர் தற்கேடர் தாம். (08) தலைகெடுத்தோர் தன் கேடர் தாம்.
குறள்வெண்பா 38 (வெள்ளத்துள் )[தொகு]
வெள்ளத்துள் நாவற்றி யெங்கும் விடிந்திருளாங் () வெள்ளத்துள் நா வற்றி எங்கும் விடிந்து இருளாம்
கள்ளத் தலைவர் கடன். (09) கள்ளத் தலைவர் கடன்.
குறள்வெண்பா 39 (பரப்பமைந்து )[தொகு]
பரப்பமைந்து கேண்மினிது பாற்கலன்மேற் பூசை () பரப்பு அமைந்து கேண்மின் இது பால் கலன் மேல் பூசை
கரப்பருந்த நாடுங் கடன். (10) கரப்பு அருந்த நாடும் கடன்.
குறள்வெண்பா 40 (இற்றை )[தொகு]
இற்றை வரையியைந்து மேதும் பழக்கமிலா () இற்றைவரை இயைந்தும் ஏதும் பழக்கம் இலா
வெற்றுயிர்க்கு வீடு மிகை. (10) வெற்று உயிர்க்கு வீடு மிகை.